Η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι η αριστεία στα πανεπιστήμια σπανίως επιτυγχάνεται όταν αυτά λειτουργούν κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους.
Αντίθετα, σε όλες τις διεθνείς κατατάξεις παρατηρεί κανείς ότι τα πανεπιστήμια που βρίσκονται στην κορυφή λειτουργούν ουσιαστικά με πλήρη αυτοτέλεια. Μια άλλη εξ ίσου σημαντική παρατήρηση είναι ότι τα περισσότερα από τα πανεπιστήμια που διαπρέπουν στηρίζονται λίγο ή καθόλου στην απευθείας κρατική χρηματοδότηση. Σε χώρες όπως η Ελλάδα όπου η χρηματοδότηση προέρχεται κυρίως από το κράτος, λογικό είναι να υπάρχει ανάγκη για έλεγχο και κοινωνική λογοδοσία των πανεπιστημίων ώστε ο φορολογούμενος να γνωρίζει αν αξιοποιούνται σωστά τα χρήματά του. Οι παρατηρήσεις αυτές οδηγούν στην ανάγκη εξεύρεσης μιας ισορροπίας μεταξύ της αυτοτέλειας και της κοινωνικής λογοδοσίας.
Η συζήτηση στην Ευρώπη αφορά την εξεύρεση αυτής ακριβώς της ισορροπίας ώστε τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια να είναι σε θέση να ανταγωνιστούν τα αμερικανικά. Οι ειδικοί έχουν οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι αυτό θα απαιτήσει 50-60 έτη, αν εν τω μεταξύ δεν προηγηθεί μία ανάδυση της Κίνας.
Τα παραπάνω ισχύουν ακόμα περισσότερο για την Ελλάδα. Κοινή είναι η διαπίστωση ότι τα Ελληνικά πανεπιστήμια χρειάζεται να αλλάξουν τρόπο λειτουργίας για να συμβάλουν στην ανόρθωση της χώρας. Οι απαιτούμενες αλλαγές δεν αφορούν μόνο νομοθετικές ρυθμίσεις. Αφορούν και αλλαγές νοοτροπιών και πρακτικών δεκαετιών. Η κυβέρνηση μπορεί να συμβάλει στην αλλαγή αυτή, προωθώντας τις αναγκαίες νομοθετικές αλλαγές, μετά από δημόσιο διάλογο και ανταλλαγή απόψεων. Βασική αρχή λειτουργίας κάθε πανεπιστημίου πρέπει να είναι να παρέχει ισότητα ευκαιριών σε όλους τους Έλληνες πολίτες, να διασφαλίζει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, να προάγει την αριστεία και την κριτική σκέψη, να συμβάλλει στην ανάπτυξη της έρευνας και να παρέχει τόσο παιδεία όσο και εκπαίδευση υψηλής ποιότητας.
Με βάση τις διαπιστώσεις αυτές, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας οδηγήθηκε στην πρόταση ενός πλαισίου για τις αναγκαίες αλλαγές, το οποίο ανακοινώθηκε στην σύνοδο των Πρυτάνεων στο Δίον εχθές.
Πυλώνες των αλλαγών είναι:
• Η αυτοτέλεια των πανεπιστημίων.
• Η αξιολόγηση και η κοινωνική λογοδοσία.
• Η διεθνοποίηση της λειτουργίας τους/τόνωση της εξωστρέφειας.
• Η σύνδεσή τους με την κοινωνία και την οικονομία και η ανταπόκρισή τους στις σύγχρονες κοινωνικές αλλαγές.
Οι κατευθύνσεις στις οποίες θα κινούνται οι αλλαγές θα περιλαμβάνουν:
1. ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Διοίκηση
Ο μέχρι τώρα τρόπος διοίκησης των πανεπιστημίων είναι εσωστρεφής και παρωχημένος. Χρειάζεται απελευθέρωση από τον σφιχτό εναγκαλισμό του κράτους, σύνδεση με την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα και ισόρροπη συμμετοχή όλων των συνιστωσών της ακαδημαϊκής κοινότητας στο σωστό επίπεδο.
Είναι πλέον κοινά αποδεκτό σε όλο τον κόσμο ότι η διοίκηση των πανεπιστημίων δεν μπορεί να αφορά μόνο τα ίδια τα πανεπιστήμια. Αυτό μπορεί -και πρέπει- να γίνεται για τα ακαδημαϊκά θέματα. Όμως η διαμόρφωση των στρατηγικών επιλογών και κατευθύνσεων του πανεπιστημίου αφορά ολόκληρη την κοινωνία, η οποία και χρηματοδοτεί σχεδόν εξ ολοκλήρου τα πανεπιστήμια.
Η πρακτική που ακολουθείται πλέον διεθνώς είναι αυτή του Συμβουλίου Διοίκησης.
Η επιστημονική και κοινωνική συμμετοχή (κατά τα πρότυπα των καλύτερων πανεπιστημίων στο κόσμο) στο συμβούλιο καθώς και οι αρμοδιότητες του, θα αποτελέσουν στοιχεία του διαλόγου.
Οικονομικά
Η πλήρης διαχείριση των Οικονομικών των Πανεπιστήμιων, περιλαμβανομένης της μισθοδοσίας, θα περιέλθει στα ίδια τα πανεπιστήμια. Η χρηματοδότηση από το κράτος θα γίνεται επί τη βάσει προγραμματικών συμφωνιών και θα συναρτάται με μια σειρά από μετρήσιμα στοιχεία (πχ. αριθμό εισακτέων, αριθμό πτυχιούχων, την σχέση μεταξύ των δύο παραπάνω, την απορρόφηση πτυχιούχων από την αγορά εργασίας, επιστημονικό αντικείμενο, ερευνητικές επιδόσεις κλπ).
Κάθε χρόνο, τα πανεπιστήμια θα δημοσιεύουν απολογισμούς καθώς και όλα τα ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία των δραστηριοτήτων τους (αριθμό πτυχιούχων, χρόνο απόκτησης πτυχίου, απολογισμό έρευνας κλπ).
Αξιολόγηση
Ανάπτυξη και εδραίωση των διαδικασιών αξιολόγησης με στόχο την βελτίωση, εξέλιξη και αριστεία του ακαδημαϊκού έργου.
Υπηρεσίες προς τον φοιτητή
· Δημιουργία κάρτα φοιτητή που θα του δίνει πρόσβαση σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
· Παροχές προς τους φοιτητές (σίτιση, στέγαση κλπ) θα γίνονται αποκλειστικά από τα ίδια τα πανεπιστήμια.
· Διεύρυνση του συστήματος των φοιτητικών υποτροφιών και δανείων με βάση τις πραγματικές ανάγκες και την απόδοση των φοιτητών
2. ΑΡΧΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΠΟΥΔΩΝ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ
Σπουδές
· Βασική Ακαδημαϊκή Μονάδα θα είναι Σχολή που θα απονέμει και τα πτυχία με βάση προγράμματα σπουδών. Τα τμήματα θα υφίστανται ως διοικητικές μονάδες συγκεκριμένων επιστημονικών πεδίων, αλλά όχι ως στεγανές κιβωτοί για το πρόγραμμα σπουδών ενός φοιτητή.
· Θα υπάρχει συντονισμός των μεταπτυχιακών σπουδών και προγραμμάτων με τρόπο που θα ορίζει το κάθε ίδρυμα στο πλαίσιο της σχολής μεταπτυχιακών σπουδών.
· Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στον διεπιστημονικό χαρακτήρα των προγραμμάτων σπουδών τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο.
· Η εισαγωγή των φοιτητών θα γίνεται σε σχολές. Η κατανομή τους στα προγράμματα σπουδών θα γίνεται μετά από το τέλος του α΄ ακαδημαϊκού έτους, ανάλογα με την επίδοση και τις προτιμήσεις των φοιτητών, χωρίς να αποκλείεται και η αλλαγή προγράμματος σπουδών σε επόμενα έτη.
· Η διάρκεια των σπουδών θα καθορίζεται με βάση τις διδακτικές μονάδες (σύστημα ECTS) και όχι τα έτη σπουδών.
· Θα προωθηθεί αλλαγή του σημερινού συστήματος εξεταστικών περιόδων που έχει μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε εξεταστικό κέντρο.
· Θα υιοθετηθεί το ψηφιακό σύγγραμμα που θα είναι ελεύθερα διαθέσιμο στο διαδίκτυο.
· Θα διαμορφωθεί σύστημα πιστοποίησης των προγραμμάτων σπουδών, το οποίο θα πιστοποιήσει όλα τα υπάρχοντα προγράμματα και οποιαδήποτε άλλα προταθούν στο μέλλον. Το Υπουργείο Παιδείας δεν θα έχει πλέον εμπλοκή στην δημιουργία των προγραμμάτων αυτών.
· Θα οργανωθούν κέντρα αριστείας και σε συνεργασία μεταξύ των ιδρυμάτων.
· Θα υπάρξει αναδιάρθρωση του θεσμού της πρακτικής άσκησης και των ευκαιριών εμπειρίας των φοιτητών.
· Τα προγράμματα δια βίου μάθησης θα αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο των πανεπιστημιακών σπουδών και στοιχείο σύνδεσής τους με τις τοπικές κοινωνίες.
Έρευνα
· Η χρηματοδότηση της έρευνας θα γίνεται με βάση 2 στρατηγικούς πυλώνες: Χρηματοδότηση με βάση εθνικές στρατηγικές (π.χ πράσινη ανάπτυξη), και χρηματοδότηση με αποκλειστικό στοιχείο την αριστεία.
· Η αξιολόγηση των ερευνητικών προτάσεων θα γίνεται αποκλειστικά από ξένους κριτές.
· Σε κάθε περιοχή, θα υπάρχει συντονισμός και συνεργασία των ερευνητικών δραστηριοτήτων μεταξύ των πανεπιστημίων και των Ερευνητικών Κέντρων
· Θα υποστηριχθεί η καινοτόμος επιχειρηματικότητα με χρηματοδότηση επιχειρήσεων που βασίζονται σε πατέντες και καινοτόμα προγράμματα πανεπιστημιακών εργαστηρίων.
3. ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ
· Θα ενισχυθούν προγράμματα διεθνών προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών που θα προσελκύουν και ξένους φοιτητές.
· Η εκλογή των καθηγητών θα γίνεται από διεθνή εκλεκτορικά σώματα.
· Θα υπάρχει δυνατότητα εκλογής και ξένων καθηγητών.
· Θα παρέχεται η δυνατότητα ταυτόχρονης κατοχής καθηγητικής θέσης σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια (dual appointments) ώστε οι διακεκριμένοι Έλληνες και ξένοι επιστήμονες να μπορούν να προσφέρουν την εμπειρία τους στα ελληνικά πανεπιστήμια χωρίς να υποχρεώνονται να εγκαταλείπουν την θέση τους.
· Θα παρέχεται η δυνατότητα ίδρυσης καθηγητικών θέσεων με χορηγία.
· Θα ενθαρρυνθεί η ίδρυση παραρτημάτων των Ελληνικών Πανεπιστημίων σε άλλες χώρες.
· Θα υιοθετηθεί και θα εφαρμοσθεί το εθνικό πλαίσιο προσόντων (NQF) κατά τα πρότυπα του αντίστοιχου ευρωπαϊκού πλαισίου προσόντων.
4. ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ (ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ)
Αναπόσπαστο τμήμα των θεσμικών αλλαγών δεν μπορεί παρά να αποτελεί ή με ακαδημαϊκά, κοινωνικά, οικονομικά κριτήρια αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού και ερευνητικού ιστού της χώρας.
Θέμα συζήτησης θα αποτελέσει το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός συμβουλίου σε κάθε περιφέρεια για τον καλύτερο συντονισμό, συνεργασία και εν τέλει αποτελεσματικότητα των δραστηριοτήτων όλων των ιδρυμάτων κάθε περιφέρειας (Πανεπιστήμια , ΤΕΙ Ερευνητικά Κέντρα και ΙΕΚ).
Οι αλλαγές που προωθούνται θα αλλάξουν πλήρως την εικόνα του πανεπιστημίου. Για να πετύχουν, χρειάζονται την βοήθεια όλων όσων θέλουν να δουν το ελληνικό πανεπιστήμιο να πρωταγωνιστεί διεθνώς.
Αφου τονισω την σημαντικοτητα της αμεσοτητας στα ζητηματα της παιδειας και το ποσο αναγκαια ειναι τα βηματα προς την συμμορφωση και αναβαθμιση των Πανεπιστημιων θα επισημανω δυο σχολια για τις αλλαγες που αποτυπωνονται στο παραπανω κειμενο :
«Διεύρυνση του συστήματος των φοιτητικών υποτροφιών και δανείων με βάση τις πραγματικές ανάγκες και την απόδοση των φοιτητών».
Αυτο το μετρο δυστυχως, δεν περασε απο το καθαρα μαθηματικο μυαλο της κυβερνησης, των υπευθυνων και του Ιδρυματος Κρατικων Υποτροφιων που προχωρησαν σε μειωση του επιδοτουμενου ποσου για την υποτροφια των φοιτητων στα πλαισια του προγραμματος Erasmus σε 50 € / μηνα και αυτο *μονο* για ετησιο εισοδημα γονεων κατω των 5.000(!) €.
«Θα υιοθετηθεί το ψηφιακό σύγγραμμα που θα είναι ελεύθερα διαθέσιμο στο διαδίκτυο.»
Υπηρχε. Οχι πια.
Δυστυχως και παλι, στα μεταπτυχιακα μυαλα των επιτροπων της κυβερνησης μας/ χωρας μας, η παιδεια ειναι ο θεσμος που ανεχεται περικοπες και κωλυσιεργιες στις πληρωμες των ηδη υπαρχοντων υπηρεσιων.
Η παιδεια, βγαζει τον ανθρωπο, τον διαμορφωνει.
Σας παρακαλω, μην παιζεται μαζι της γιατι δεν θελω να μου κανει κι αυτη το ιδιο.
Γιάννης,
Φοιτητης τριτοβαθμιας
Σχόλιο by Γιάννης — 28/06/2010 @ 12:10
Συμφωνώ με τον παραπάνω φοιτητή, και ιδιαίτερα στα πιο κάτω:
«Η παιδεία, βγάζει τον άνθρωπο, τον διαμορφώνει.
Σας παρακαλώ, μην παίζεται μαζί της, γιατί δεν θέλω να μου κάνει κι αυτή το ίδιο.»
Σχόλιο by Theodoros Theodorou — 29/06/2010 @ 23:30
«Η εισαγωγή των φοιτητών θα γίνεται σε σχολές. Η κατανομή τους στα προγράμματα σπουδών θα γίνεται μετά από το τέλος του α΄ ακαδημαϊκού έτους, ανάλογα με την επίδοση και τις προτιμήσεις των φοιτητών, χωρίς να αποκλείεται και η αλλαγή προγράμματος σπουδών σε επόμενα έτη.»
χμ χμ
Δηλαδή ο φοιτητής θα εισάγεται μέσω πανελληνίων πχ. στην σχολή Θετικών Επιστημών και μετά από το 1ο έτος θα κρίνουν οι καθηγητές του σε πιο τμήμα θα συνεχίσει (μαθηματικό, φυσικό, κλπ).
Έχετε σκεπτεί τι θα γίνει στην σχολή Υγείας (Ιατρική, Νοσηλευτική, Φαρμακευτική, Οδοντιατρική) ??? Πάρτυ θα κάνουν οι καθηγητές….
Εκτός και αν η κρίση αυτή γίνεται μέσω πανελληνίων εξετάσεων (όπως γίνεται τώρα για την εισαγωγή).
Μάλιστα εγώ θα πρότεινα το εξής μεικτό σύστημα:
1. Ο απόφοιτος λυκείου να εισάγεται στην σχολή που επιθυμεί με κριτήριο τις επιδόσεις του στο λύκειο (με βάση τις βαθμολογίες που είχε στα μαθήματα σε κάθε τάξη του λυκείου).
2. Μετά το α” έτος σπουδών στην σχολή να δίνει πανελλήνιες εξετάσεις (ίδιες για κάθε ομότιμη σχολή κάθε πανεπιστημίου & ΤΕΙ) στα μαθήματα που έχει διδαχθεί.
3.Ανάλογα με τις επιδόσεις του είτε: α) θα συνεχίζει δωρεάν σπουδές στο τμήμα που θα καθορίζεται με βάση την ζήτηση (όπως και τώρα μέσω μηχανογραφικού), β) θα συνεχίζει σπουδές με δίδακτρα (γι’αυτούς που έχουν υψηλό οικονομικό προφίλ, αλλά χαμηλές επιδόσεις πχ βαθμολογία 5 στα 10), γ) δεν θα συνεχίζει τις σπουδές του αλλά θα έχει δικαίωμα να ξαναδώσει εξετάσεις (δίχως να επαναλάβει το α” έτος σπουδών)
Το ζητούμενο είναι το εξής: η ελληνική κοινωνία είναι αρκετά ώριμη να δεχτεί αυτό το σύστημα??
Σχόλιο by Απόστολος — 08/07/2010 @ 10:12
Μία αλλαγή που μπορεί να φαίνεται επουσιώδης έχει όμως δημιουργήσει πολλές στρεβλώσεις είναι η εκλογή μελών ΔΕΠ σε Τμήματα όπου υπηρετούν γονείς ή σύζυγοι.
Πρέπει να μην επιτρέπεται να εκλέγονται μέλη ΔΕΠ στο ίδιο Τμήμα όπου υπηρετεί ο γονιός ή ο/η σύζυγος.
Όλοι γνωρίζουμε ότι έχουν γίνει πράγματα που εξοργίζουν για να μπορέσει να εκλέξει ο πατήρ τον υιό. Η κληρονομική καθηγεσία πρέπει να σταματήσει.
Σχόλιο by Γιώργος Ανδρέου — 10/07/2010 @ 11:29
ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΕΕ,ΓΕΩΤΕΕ,ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ.
ΤΩΡΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ.
ΤΩΡΑ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΣΧΥΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΙΣΧΥΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙς Η ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΜΑΙΟ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΧΝΙΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΑΝΕ ΠΙΣΩ.
Κ.ΠΑΝΑΡΕΤΕ ΣΑΣ ΣΤΗΡΙΖΕΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΩΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΠΡΟΧΩΡΗΣΤΕ ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΑΣ.
Σχόλιο by ΔΗΜΗΤΡΗΣ — 16/07/2010 @ 14:55
Sumfwnw apoluta me tis protaseis & euxaristoume pou mas dinete thn eukairia na sxoliasoume me tetoio ameso tropo. Tha hthela na prosthesw ston provlhmatismo tou Theodorou Theodorou 29/06/2010 pio panw. Sumfwnw oti to na enopoihthoun oi sxoles den einai aplo. Apo thn allh omws, einai kati polu shnantiko pou prepei na ginei amesa – estw kai stadiaka, estw kai me periorismous. Gia paradeigma: (a) tha mporousan oi iatrikes na parameinoun xwristes kai isws na dhmiourghthoun apo farmakeutikh kai viologia kati san pre-med programmata; (b) ta oria twn sxolwn mporoun na allaxoun kai na dhmiourghthoun joint degrees/ majors me sunduasmo mathmatwn apo 2 h 3 sxoles, p.x. to tmhma Koinwniologias kai h Asoee tha mporousan na dhmiourghsoun ena Organizational Behavior major – etsi kai to provlhma oti kapoies sxoles den einai katholou dhmofileis tha arxisei siga-siga na allazei mesw ths prosarmoghs twn teleutaiwn se pio sugxrona kai euelikta programmata spoudwn; kai (c) pisteuw oti einai shmantiko h enopoihsh twn sxolwn na ginei siga-siga kai oxi me megales exaggelies akrivws epeidh uparxoun periorismoi sthn efarmogh ths toulaxiston me ta shmerina dedomena, p.x. den uparxoun oloklhrwmena campuses me ta ktiria kai tis diafores sxoles se kontines apostaseis wste oi foithtes na mporoun na phgainoun apo to ena sto allo kata th diarkeia ths hmeras kai na pairnoun mathhmata. Tha mporouse omws enas foithths (eidika an milame gia sxoles pou einai ektos Athnwn) na kanei p.x. major koinwniologia sto Hrakleio kai ena h duo examhna minor sta mathhmmatika/statistikh sta Giannena.
Σχόλιο by Stella Kounelaki — 17/07/2010 @ 19:39
«Η αξιολόγηση των ερευνητικών προτάσεων θα γίνεται αποκλειστικά από ξένους κριτές»
Θεωρώ ότι ο όρος αυτός είναι ΑΚΡΩΣ προσβλητικός για το Ελληνικό επιστημονικό δυναμικό, το οποίο απαξιώνεται στα μάτια των Ελλήνων και των ξένων επιστημόνων.
Καταλαβαίνω βέβαια ότι η κίνηση αυτή αποσκοπεί στην διάσπαση κατεστημένων κυκλωμάτων ημετέρων και φίλων αλλά νομίζω ότι πρέπει να γίνει προσπάθεια για την ανάπτυξη μιας νέας διαδικασίας κρίσης και βαθμολογίας των ερευνητικών προτάσεων, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί κατά το δυνατόν η διαφάνεια στις ερευνητικές χρηματοδοτήσεις.
Μια ιδέα σε αυτήν την κατεύθυνση, είναι η δημιουργία μιας βάσης επιστημόνων-κριτών η οποία θα περιέχει ΟΛΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ τα μέλη ΔΕΠ τους Πανεπιστημίων, ΟΛΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ τους ερευνητές των ερευνητικών κέντρων αλλά και επιστήμονες κατόχους διδακτορικού τίτλου που εργάζονται στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό.
Η ανάθεση σε κριτές θα μπορεί με αυτόν τον τρόπο να βασίζεται σε μια διαδικασία κλήρωσης, έχοντας την ένοια του τυχαίου. Δόξα το Θεό υπάρχουν πλέον στην χώρα μας δεκάδες χιλιάδες μελών ΔΕΠ, ερευνητών αλλά και επιστημόνων με διδακτορικό για να επιλέξουμε!!
Επιπλέον θα πρέπει (κατά το πρότυπο των Πανελληνίων εξετάσεων) να αποκρύπτονται τα στοιχεία των συμμετεχόντων ερευνητών στις προτάσεις. (Αυτό έχει δουλέψει μια χαρά στις πανελλήνιες φαντάζεστε τι θα είχε γίνει αν δεν είχε προβλεφθεί). θα πρέπει εδώ να σας πω ότι σε αντίστοιχα προγράμματα του εξωτερικού (Ευρωπ. Ένωση) πολύ λίγη σημασία έχεουν τα βιογραφικά της επιστημινικής ομάδας που υποβάλλει την ερευνητική πρόταση, και περισσότερο κρίνεται το περιεχόμενό της, η ευθυγράμμιση της με τις γραμμές της πρόσκλησης και διάφορα άλλα τεχνικά στοιχεία της.
Σας ευχαριστώ
Σχόλιο by Dr Nikos Fragoulis — 03/08/2010 @ 10:33
Διαβάζοντας το πλαίσιο που θέτεται πάνω στο οποίο θα γίνει η διαβούλευση δεν αναφέρεται η πρόσβαση στα πανεπιστήμια, πού σωστά αναφέρεται πως πρέπει να έχουμε αυτοτελή μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια, αλλά με το να γίνεται η εισαγωγή με την υποστήριξη της πολιτείας η αυτοτέλεια μειώνεται, ενώ αν θεσπιστεί η επιλογή από τα πανεπιστήμια που μετά από αίτηση του υποψηφίου φοιτητή στην σχολή και όχι σε τμήμα και στην συνέχεια και αφού ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της σχολή να κατευθύνετε στο τμήμα που θα επιλέξει ή θα αποχωρεί από την σχολή και θα δοκιμάσει σε κάποια άλλη που θα μπορεί να αποδώσει σύμφωνα με τις ικανότητες του.
Ευχαριστώ
Σχόλιο by GeoXryso — 10/08/2010 @ 19:12
Καταρχήν συμφωνώ με όσα γράφει ο Dr Nikos Fragoulis παραπάνω.
Για να ενισχυθεί η εξωστρέφεια των πανεπιστημίων δεν μας λέτε τι θα γίνει και τα χρήματα του «Ηράκλειτου ΙΙ»; Έτσι, μήπως κάνουμε κανένα ταξίδι στο εξωτερικό για κάποιο συνέδριο με πληρωμένα τα έξοδα. Μήπως δεν χρειαστεί να κάνουμε ό,τι δουλειά τύχει για να βγάλουμε τα προς το ζην.
Αλλά όχι, οι Έλληνες κουμαντάρονται με μεγάλα λόγια και ζουν για να ονειρεύονται.
Συνεχίστε έτσι, να μας έχετε γραμμένους ακόμη και από τούτο το χρήσιμο κατά τα άλλα βήμα που μας παρέχετε (απορώ αν διαβάζει κανείς τα όσα γράφονται).
Σχόλιο by Γ.Χ. — 28/08/2010 @ 10:24
Καλά τα μεγάλα λόγια και οι φαντασιώσεις για μεγάλα campus όπου οι φοιτητές και οι φοιτήτριες τρισευτυχισμένοι χαμογελούν κρατώντας αγκαλιά τα βιβλία τους (σκεπτόμενοι το υπέρογκο φοιτητικό δάνειο που εισέπραξαν για να φοιτήσουν).
Εξοργιστική και η δεδομένη αναξιοκρατία και οικογενειοκρατία που όλα τα χρόνια επικρατεί στα ελληνικά ιδρύματα και διώχνει τα καλύτερα μυαλά από την Ελλάδα. Αλλά το ίδιο ισχύει δυστυχώς για όλη την ελληνική κοινωνία και την ελληνική πολιτική σκηνή.
Στην πραγματικότητα κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, σε μια Ελλάδα που προσπαθούμε να κάνουμε έρευνα χωρίς ΚΑΜΙΑ πρόσβαση σε χρηματοδότηση, σε βοήθεια, σε χωρικά δεδομένα, σε περιβαλλοντικά, γενικά σε επικαιροποιημένες βάσεις δεδομένων, πρέπει να έχει μέσον κανείς στη νομαρχία (τυχαία η υπηρεσία το ίδιο ισχύει για όλες σχεδόν) για να πάρει χάρτες και δημόσια έγγραφα για ερευνητικούς λόγους, μέχρι και ΟΙ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ ΣΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ έληξαν!!!! ΕΛΕΟΣ!!!!
Τι ακριβώς θα αξιολογείτε κ. Πανάρετε;; Την απορρόφηση των πτυχιούχων από την αγορά εργασίας, σε μια χώρα με 70% ανεργία στους πτυχιούχους;
Μάλλον εξακολουθείτε να μας κάνετε πλάκα σε αυτή τη χώρα!!!
Σχόλιο by Ε.Μ. — 02/09/2010 @ 22:04
«Καλά τα μεγάλα λόγια και οι φαντασιώσεις για μεγάλα campus όπου οι φοιτητές και οι φοιτήτριες τρισευτυχισμένοι χαμογελούν κρατώντας αγκαλιά τα βιβλία τους (σκεπτόμενοι το υπέρογκο φοιτητικό δάνειο που εισέπραξαν για να φοιτήσουν).»
Η εμπειρία μου έχει υπάρξει διαφορετική και την καταθέτω εδώ για να μαθαίνουμε από αυτούς που, κατά τη γνώμη μου, τα έχουν καταφέρει καλύτερα από εμάς. Έχω την τύχη να φοιτώ σε ένα ίδρυμα το οποίο έχει (α) για τους προπτυχιακούς φοιτητές «need-blind admission policy,» το οποίο σημαίνει ότι το πανεπιστήμιο δίνει υποτροφία (όχι δάνειο) στους φοιτητές με χαμηλά εισοδήματα και ότι οι αποφάσεις αποδοχής δεν επηρεάζονται από το αν ο υποψήφιος ανήκει σε αυτή την κατηγορία ή όχι, και (β) για τους διδακτορικούς φοιτητές έχει στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων εξασφαλισμένα και τα δίδακτρα και έξοδα διαβίωσης. Καταλαβαίνω βέβαια ότι μιλάμε για πολύ πιο πλούσια πανεπιστήμια από τα δικά μας σε πολύ πιο πλούσιες χώρες. Παρ’όλα αυτά όμως αξίζει να μελετήσουμε τους εφευρετικούς τρόπους με τους οποίους αυτά τα πανεπιστημία διασφαλίζουν πόρους και κύριως το πώς, σε ένα βαθμό, έχουν αποκεντρώσει αυτές τις διαδικασίες. Για να αναφέρω ένα παράδειγμα: το κεντρικό career fair του πανεπιστημίου διοργανώνεται κάθε χρόνο από μια ή δύο κεντρικές φοιτητικές οργανώσεις, οι οποίες στη συνέχεια διανείμουν τα έσοδα που έχουν από τις χορηγίες των εταιριών στις δεκάδες φοιτητικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στο πανεπιστήμιο.
Σχόλιο by Στέλλα Κουνελάκη — 03/09/2010 @ 23:41
Δεν αντιλαμβάνομαι την ουσία των προτάσεων για το εξεταστικό σύστημα. Κύρίως δεν αντιλαμβάνομαι αυτές τις γενικόλογες ιδέες όπως :
«Βασική Ακαδημαϊκή Μονάδα θα είναι Σχολή που θα απονέμει και τα πτυχία με βάση προγράμματα σπουδών. Τα τμήματα θα υφίστανται ως διοικητικές μονάδες συγκεκριμένων επιστημονικών πεδίων, αλλά όχι ως στεγανές κιβωτοί για το πρόγραμμα σπουδών ενός φοιτητή.»
ή
«Η εισαγωγή των φοιτητών θα γίνεται σε σχολές. Η κατανομή τους στα προγράμματα σπουδών θα γίνεται μετά από το τέλος του α΄ ακαδημαϊκού έτους, ανάλογα με την επίδοση και τις προτιμήσεις των φοιτητών, χωρίς να αποκλείεται και η αλλαγή προγράμματος σπουδών σε επόμενα έτη.»
Τι μπορεί να σκεφτεί κανείς για την εφαρμογή αυτών των ιδεών για την εισαγωγή σε Τμήματα με μεγάλη ζήτηση όπως η Ιατρική, η Νομική κλπ;
Είναι φανερό ότι το πρόβλημα προκύπτει από την ζήτηση για τα συγκεκριμένα τμήματα.
Πως θα μπαίνει κανείς στην Ιατρική Αλεξανδρούπολης;
Ποιο σενάριο μπορείνα υποθέσει κανείς;
Ας δούμε το εξής σενάριο
Εχει γίνει καλλικράτης στα Πανεπιστήμια και έχουν δημιουργηθεί σχολές υγείας σε όλα τα Πανεπιστήμια (αυτό αναφέρεται τόσο για την Αθήνα όπου η Ιατρική σχολή είναι ανεξάρτητο Τμήμα όσο και για την Θράκη όπου επίσης είναι ανεξάρτητο Τμήμα). Η Ιατρική της Θράκης είναι λοιπόν στην ίδια σχολή με το Τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής.
Κάποιος υποψήφιος λοιπόν ελπίζει και προσπαθεί να καταλάβει μια από τις 1200 περίπου θέσεις των Ιατρικών τμημάτων της χώρας. Όταν λοιπόν θα κάνει το μηχανογραφικό τι θα δηλώσει; Το Πανεπιστήμιο Αθηνών ; Μα θα κινδυνεύει να βρεθεί στην Νοσηλευτική ενώ θα μπορούσε να είναι στην Ιατρική Θράκης. Το πανεπιστήμιο Θράκης; Μα θα μπορούσε να είναι στην Φαρμακευτική Αθηνών και τώρα βρίσκεται στην Μοριακή Βιολογία.
Να σας πώ τι θα πει ο μπαμπάς του (όπως αναφέρει και ο κ. Πανάρετος για τις σπουδές της κόρης του στην Αγγλία); Καλύτερα να τον στείλω στην Bratislava να τελείώνει και νωρίτερα, το ίδιο θα μου στοιχίσει με την Αλεξανδρούπολη.
Από την άλλη αυτές οι νέες ιδέες με τα στεγανά ; Δεν γνωρίζω σε ποιές Ιατρικές σχολές στον κόσμο δεν υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών αλλά ο φοιτητής επιλέγει a la carte Ιατρικές σπουδές.
Το κυριότερο πάντως που δεν καταλαβαίνω είναι σε ποια στοιχεία στηρίζεται η οποιαδήποτε αλλαγή είτε για την είσοδο είτε για τα προγράμματα σπουδών. Τα προηγούμενα δύο χρόνια γνωρίζαμε ότι υπήρχε μια επιτροπή η οποία εφτασε σε ορισμένα συμπεράσματα. Τι έγιναν αυτά; Ποιος τα αξιολόγησε; Ποια στοιχεία μας λένε ότι το σύστημα Αρσένη όπως προτάθηκε στην αρχή και όχι όπως κατάντησε δεν ήταν σωστό;
Επιτέλους ολόκληρη επιστημονική κοινότητα δεν μπορεί να μελετήσει και να βγάλει επιστημονικά συμπεράσματα για το ιστoρικό των αλλαγών του συστήματος εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ; Ποιες ήταν οι αναγκαιότητες των αλλαγών που τέθηκαν κατα καιρούς σε εφαρμογή και πως αξιολογούνται μέσα από την εμπειρία των διαφόρων συντελεστών της εκπαίδευσης;
Αλλά πάλι σκέφτομαι, Έλληνες δεν είμαστε; σιγά μην έχουμε ανάγκη από επιστημονικές μελέτες και συμπεράσματα. Ο καθένας μας γνωρίζει καλύτερα από όλους πως θα λύσει το κάθε πρόβλημα. Και όταν κάποιος βρεθεί στην κατάλληλη θέση και έχει την δυνατότητα επιβολής αποφάσεων, αυτός ξέρει καλύτερα και δεν χρειάζεται ούτε στοιχεία ούτε μελέτες ούτε ειδικούς, ούτε την γνώμη κανενός. Οπότε προσπαθεί να εφαρμόσει στου κασίδη το κεφάλι, γενικές ιδέες περι στεγανών κλπ.
Γιαυτό σε αυτή την χώρα ένα μεγάλο μέρος της επένδυσης στην εκπαίδευση των καλύτερων την απολαμβάνουν τελικά κοινωνίες όπως οι ΗΠΑ, το ΗΒ κλπ. αφού όλο και περισσότερο οι νέοι επιστήμονες κοιτάζουν να φύγουν εκτός Ελλάδας.
Ε. Μικρός
Σχόλιο by Μικρός Εμμανουήλ — 02/10/2010 @ 21:32
Μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης του Πασόκ και των υπουργών στο υπουργείο έχουμε και λέμε:
1ον Τα Επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων Μηχανικών ΤΕΙ αναζητούνται!!!!!
2ον Καμία έγκριση νέων μεταπτυχιακών από τα ΤΕΙ! Για ποιο λόγο δεν μας είπατε;
3ον Μείωση των κονδυλίων χρηματοδότησης των ΤΕΙ κατά 30%
Εάν θέλετε παιδεία, 2 πράγματα πρέπει να κάνετε να μαζέψετε τα κομματόσκυλα σας στο χώρο της παιδείας και 2ον τις γνωστές συντεχνίες…
Σχόλιο by Γιώργιος — 08/10/2010 @ 01:50
Η βελτίωση των πανεπιστημίων θα έλθει μόνο μετά την βελτίωση του κάθε ατόμου ξεχωριστά, κυρίως όμως των ίδιων των μελών του πανεπιστημίου. Μετά θα ακολουθήσουν τα συστήματα, οι νόμοι και οι κανονισμοί λειτουργίας ώστε να ρυθμίζουν την ροή των ενεργειών και τις προτεραιότητες.
Η βελτίωση του κάθε ατόμου εμπεριέχει αυτόματα και την έννοια της αυτο-αξιολόγησης. Θα πρέπει να αποφεύγουν π.χ. καθηγητές με μόνο 5-10 εργασίες και με σχεδόν μηδενικές αναφορές στο έργο τους (υπάρχουν και τέτοιοι!!!) να αποδέχονται το τίτλο και κυρίως να δέχονται να κρίνουν λέκτορες με πολλαπλάσιο έργο -ανεξαρτήτως τω καταστάσεων και των δυσκολιών που πέρασαν οι ίδιοι (συνήθως πολύ καλύτερες συνθήκες από αυτές που οι νέοι πανεπιστημιακοί σήμερα βλέπουν και καλούνται μάλιστα να δημιουργήσουν κάτω από αυτές τις συνθήκες!). Πρέπει δηλαδή να εκλείψει και η αξιολόγηση για εξέλιξη των νέων με τα υποκειμενικά κριτήρια που πάντα εφαρμόζονται από τους μεγαλύτερους συναδέλφους τους και να αντικατασταθούν με μετρήσιμες παραμέτρους (h-index, αναφορές/ετεροαναφορές κτλ). Επίσης, πρέπει οι συνταξιούχοι πανεπιστημιακοί να αφήσουν επιτέλους τα γραφεία τους -και πολλές φορές τα κλειδωμένα μηχανήματα μέσα σε αυτά- και να δώσουν χώρο στους νέους!!! Ο χώρος του πανεπιστημίου έγινε μέσα σε λίγα χρόνια δύσκολος από τα ίδια τα μέλη του. Οι εξαρτήσεις είναι τόσο απόλυτες που δεν υπάρχει δυνατότητα διαφυγής. Απαιτείται περισσότερη ανεγαρτησία.
Εάν γίνουν άμεσα αυτά τα βήματα και μόνο, θα δούμε σχεδόν άμεσα μια απόλυτη βελτίωση των πανεπιστημίων. Τα υπόλοιπα θα είναι πλέον αυτονόητα.
Σχόλιο by Ηλίας — 12/10/2010 @ 02:34
Από το προτεινόμενο νομοσχέδιο και σχέδιο διαβούλευσης παρουσιάζεται εξ αρχή μια απαξίωση μέχρις αποκλεισμού των ΤΕΙ από τον όρο «τριτοβάθμια ιδρύματα». Αυτό μπορεί απλά να βάλει σε σκέψεις όσους συμμετέχουν στο χώρο των ΤΕΙ και το πλήθος των φοιτητών και αποφοίτων τους. Ο προβληματισμός στην άνιση αντιμετώπιση επιβεβαιώνεται ότι σε όλες τις εκφάνσεις και σε όλα τα σημεία του προς διαβούλευση δήθεν νομοσχεδίου αναφέρονται τα Πανεπιστήμια (ΠΙ) και κάπου – κάπου συμπληρωματικά και τα ΤΕΙ (ως ο φτωχός αλλά δεν διακρίνεται καν το ο συγγενής).
Επίσης από το κείμενο της διαβούλευσης προκύπτουν και πολλά άλλα ερωτήματα, όπως:
«Αντίθετα, σε όλες τις διεθνείς κατατάξεις παρατηρεί κανείς ότι τα πανεπιστήμια που βρίσκονται στην κορυφή λειτουργούν ουσιαστικά με πλήρη αυτοτέλεια. Μια άλλη εξ ίσου σημαντική παρατήρηση είναι ότι τα περισσότερα από τα πανεπιστήμια που διαπρέπουν στηρίζονται λίγο ή καθόλου στην απευθείας κρατική χρηματοδότηση. Σε χώρες όπως η Ελλάδα όπου η χρηματοδότηση προέρχεται κυρίως από το κράτος, λογικό είναι να υπάρχει ανάγκη για έλεγχο και κοινωνική λογοδοσία των πανεπιστημίων ώστε ο φορολογούμενος να γνωρίζει αν αξιοποιούνται σωστά τα χρήματά του. Οι παρατηρήσεις αυτές οδηγούν στην ανάγκη εξεύρεσης μιας ισορροπίας μεταξύ της αυτοτέλειας και της κοινωνικής λογοδοσίας.»
Ακόμη και αν αδιαφορήσουμε για την αρχική παρατήρηση του αποκλεισμού των ΤΕΙ και μπούμε στη διαδικασία κουβέντας,
Το θέμα παρουσιάζει και άλλη διάσταση. Η πλήρης αυτοτέλεια δεν συντρέχει με την δωρεάν παιδεία και με την φορολογία για παιδεία. Εδώ πρόκειται για μια σκόπιμη παρεκτροπή του κυβερνητικού καθεστώτος προς πλήρη αφαίμαξη των φόρων που προορίζονται για την παιδεία, την τριτοβάθμια παιδεία, και την μετατροπή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε εμπορικό προϊόν. Όχι δηλαδή δεν πολεμάτε το δημόσιο πανεπιστήμιο σε όφελος του ιδιωτικού, αλλά μετατρέπεται ή κοινά δωρίζεται, όπως και η υπόλοιπη δημόσια περιουσία στο ιδιωτικό κεφάλαιο μέσω του αρχικού δήθεν κοινωνικού ελέγχου και στη συνέχεια παραδίδονται τα καλύτερα του τμήματα στην εκμετάλλευση.
Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η δημιουργία του συμβουλίου η οποία δεν προκαθορίζεται, λχ από αποτέλεσμα άμεσης ψηφοφορίας των πολιτών μια περιοχής αλλά από κάποιους ειδικούς που διορίζονται ή «εκλέγονται» – επιλέγονται από ασαφή κέντρα εξουσίας.
«Τα παραπάνω ισχύουν ακόμα περισσότερο για την Ελλάδα. Κοινή είναι η διαπίστωση ότι τα Ελληνικά πανεπιστήμια χρειάζεται να αλλάξουν τρόπο λειτουργίας για να συμβάλουν στην ανόρθωση της χώρας. Οι απαιτούμενες αλλαγές δεν αφορούν μόνο νομοθετικές ρυθμίσεις. Αφορούν και αλλαγές νοοτροπιών και πρακτικών δεκαετιών. Η κυβέρνηση μπορεί να συμβάλει στην αλλαγή αυτή, προωθώντας τις αναγκαίες νομοθετικές αλλαγές, μετά από δημόσιο διάλογο και ανταλλαγή απόψεων. Βασική αρχή λειτουργίας κάθε πανεπιστημίου πρέπει να είναι να παρέχει ισότητα ευκαιριών σε όλους τους Έλληνες πολίτες, να διασφαλίζει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, να προάγει την αριστεία και την κριτική σκέψη, να συμβάλλει στην ανάπτυξη της έρευνας και να παρέχει τόσο παιδεία όσο και εκπαίδευση υψηλής ποιότητας.»
Η διαπίστωση της μεταβολής του τρόπου λειτουργίας δεν δικαιολογεί την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας και της αφαίμαξης των φορολογικών επιβαρύνσεων του ελληνικού λαού σε όφελος κάποιων, με όλη την επιείκεια του όρου.
«Πυλώνες των αλλαγών είναι:
• Η αυτοτέλεια των πανεπιστημίων.»
Η αυτοτέλεια των πανεπιστημίων, όπως προτείνεται γιατί αποτελεί ζητούμενο ενώ των ΤΕΙ δεν αποτελεί? Γιατί στην περίπτωση αυτή αποκλείονται τα ΤΕΙ από την δυνατότητα αυτοτέλειας και αυτόνομης ουσιαστικά προοπτικής?
Το ΕΠ των ΤΕΙ συνεχίζει να είναι εκ διορισμού μέλος του σώματος δημοσίων λειτουργών!! Και να διέπεται ουσιαστικά από την νομοθεσία περί δημοσίων λειτουργών!!! Αυτό πως παρακάμπτεται δια της προτροπής για αυτοτέλεια των ΠΙ και όχι των ΑΕΙ γενικότερα?
«Οικονομικά
Η πλήρης διαχείριση των Οικονομικών των Πανεπιστήμιων, περιλαμβανομένης της μισθοδοσίας, θα περιέλθει στα ίδια τα πανεπιστήμια. Η χρηματοδότηση από το κράτος θα γίνεται επί τη βάσει προγραμματικών συμφωνιών και θα συναρτάται με μια σειρά από μετρήσιμα στοιχεία (πχ. αριθμό εισακτέων, αριθμό πτυχιούχων, την σχέση μεταξύ των δύο παραπάνω, την απορρόφηση πτυχιούχων από την αγορά εργασίας, επιστημονικό αντικείμενο, ερευνητικές επιδόσεις κλπ).»
Τι σημαίνει αριθμός εισακτέων – πτυχιούχων, όταν ο αριθμός αυτός ορίζεται πολλές φορές αυθαίρετα από το υπουργείο, και πάντα ο τρόπος επιλογής από το υπουργείο!! Μπορεί να έχουμε σε μεγάλο βαθμό αδιάλειπτες εξετάσεις αλλά η επιλογή της κατεύθυνσης, ειδικά σε χαμηλότερης βαθμολογίας επιλογής ιδρύματα ΠΙ & ΤΕΙ παρουσιάζει μεγάλη διαταραχή και προβληματισμό προσαρμογής εκ μέρους των σπουδαστών – φοιτητών.
«Υπηρεσίες προς τον φοιτητή
• Δημιουργία κάρτα φοιτητή που θα του δίνει πρόσβαση σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
• Παροχές προς τους φοιτητές (σίτιση, στέγαση κλπ) θα γίνονται αποκλειστικά από τα ίδια τα πανεπιστήμια.
• Διεύρυνση του συστήματος των φοιτητικών υποτροφιών και δανείων με βάση τις πραγματικές ανάγκες και την απόδοση των φοιτητών»
Προς τι η ανάγκη δανεισμού? Η φορολογία των πολιτών προς χρηματοδότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που καταναλώνεται?
«• Θα υιοθετηθεί το ψηφιακό σύγγραμμα που θα είναι ελεύθερα διαθέσιμο στο διαδίκτυο.»
Ποια η ποιοτική αξία των συγγραμμάτων αυτού του τύπου? Μήπως θα χρηματοδοτείται ο φοιτητής να έχει πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων, διεθνή περιοδικά κα. Εδώ το κράτος δεν εξόφλησε την συμμετοχή των ΑΕΙ σε βάσεις δεδομένων και προωθείτε «δια βίου μάθηση?»
«Θέμα συζήτησης θα αποτελέσει το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός συμβουλίου σε κάθε περιφέρεια για τον καλύτερο συντονισμό, συνεργασία και εν τέλει αποτελεσματικότητα των δραστηριοτήτων όλων των ιδρυμάτων κάθε περιφέρειας (Πανεπιστήμια , ΤΕΙ Ερευνητικά Κέντρα και ΙΕΚ).»
Για πρώτη φορά στο κείμενο αναγράφεται ο όρος ΤΕΙ!!! Τυχαίο?
Με εκτίμηση
Μιχ Γρ Βραχόπουλος
Καθηγητής ΤΕΙ Χαλκίδας
Σχόλιο by Μιχαλης Γρ Βραχόπουλο — 26/10/2010 @ 07:28
Παρακαλώ να μας απαντήσετε αν και πότε θα εξαληφθούν οι κατάφορα άδικες διακρίσεις των ΑΤΕΙ έναντι των «πανεπιστημίων». Δηλαδή, τα Ανώτατα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα δεν είναι «πανεπιστήμια»; Δεν προάγουν ή δεν παράγουν επιστημονική γνώση; Προς τι αυτή η άδικη διάκριση; Ως πότε θα υποφέρουν οι απόφοιτοι των ΑΤΕΙ τις διακρίσεις και το φαρισαϊσμό των πρυτάνεων ιδιαίτερα όσον αφορά τα μεταπτυχιακά;
Πρόσφατα αντιμετώπισα ως υποψήφιος για ένα μεταπτυχιακό στον τόπο μου (Ρόδο) για πολλοστή φορά την ειρωνία και την αλαζονεία της επιτροπής επιλογής μεταπτυχιακών φοιτητών. «Εμείς είμαστε πανεπιστήμιο…» ήταν η πρώτη ειρωνική κουβέντα που πέταξε κάποιος που καθόταν απέναντί μου στη συνέντευξη, πρωτού καν ερωτηθώ οτιδήποτε. Μάλιστα το επανέλαβε και δεύτερη φορά, σα να μου έλεγε «Τι δουλειά έχεις εσύ και μας ζητάς να κάνεις μεταπτυχιακό; Είσαι υποδεέστερος…». Στη συνέχεια ολόκληρη η επιτροπή (όπως και τις προηγούμενες χρονιές) με αντιμετώπισε με ειρωνία και χλευασμό, απλά και μόνο επειδή ήμουν απόφοιτος ΤΕΙ… Εντωμεταξύ παρακολουθώ εδώ και χρόνια να παραχωρούν τις θέσεις μεταπτυχιακών σε κοριτσόπουλα 23 περίπου ετών, που δεν έχουν ακόμα εργαστεί στη ζωή τους, πολλές φορές κατάγονται από άλλα μέρη της Ελλάδας, ενώ εγώ, στέλεχος Ο.Τ.Α. επί δωδεκαετία, έμπειρο διοικητικό στέλεχος με ασχολία προγράμματα διεθνών συνεργασιών, παντρεμένος, καταξιωμένος, με σεμινάρια, εθελοντικό έργο, ενασχόληση με τα κοινά και την πολιτική, θεωρήθηκα «ακατάλληλος» για το μεταπτυχιακό τους… Περιττό βέβαια να επισημάνω ότι και φέτος όπως κάθε χρόνια κατά την πάγια πονηρή τους τακτική, δεν δημοσίευσαν τα ονόματα των επιτυχόντων, με την προφανώς ψεύτικη δικαιολογία ότι είχε πρόβλημα η ιστοσελίδα τους (για άλλες ανακοινώσεις δεν είχε…).
Κύριε υφυπουργέ, οι απόφοιτοι των ΑΤΕΙ απαιτούν να έχουν ίσα δικαιώματα και αντιμετώπιση με τους λοιπούς αποφοίτους ανωτάτων ιδρυμάτων. Αν θέλετε να δείξετε ενδιαφέρον και έργο ουσίας, απαλείψετε επιτέλους τις βάναυσες διακρίσεις σε βάρος των αποφοίτων ΤΕΙ και σταματήστε επιτέλους αυτήν τη διχοτόμηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Τα ΑΤΕΙ είναι και πρέπει να θεωρούνται πανεπιστήμια και ως τέτοια να αντιμετωπίζονται.
Σχόλιο by Εμμανουήλ Χρύσης — 15/11/2010 @ 00:33
Καταρχάς καλημέρα.Διαβάζοντας τα τεκτενόμενα για θέματα που αφορούν τη τριτοβάθμια εκπαίδευση,βγήκα σε ένα θλιβερό κατά την άποψη μου συμπέρασμα που είναι το εξής απλό:τα Α.ε.ι έχουν τα φώτα της μεταρρύθμισης πάνω τους εν αντιθέση με τα Α.τ.ε.ι που σύμφωνα με τις αποφάσεις του υπουργείου περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Απο όσο κατάλαβα πρόκειτα να γίνουν περικοπές σε οικονομικό επίπεδο για την εξέλιξη της έρευνας στα Α.τ.ε.ι κυρίως.Αυτό που ίσως δεν έχει καταλάβει το υπουργείο παιδείας είναι πως και όταν γίνονταν σχετικά παχυλές χρηματοδοτήσεις στα Α.τ.ε.ι τα γλεντάγανε οι οικογενειαρχίες με σπίτια, με αυτοκίνητα, με διακοπές,με τσιμπούσια περιοπής.’Ολοι τότε κάναν τα στραβά μάτια εννοώντας τις «δημοκρατικές παρατάξεις» που υπάρχουν στα Α.τ.ε.ι και κράταγαν το στόμα τους κλειστό με αντάλλαγμα την ανακοίνωση των θεμάτων εξετάσεων πριν την επίσημη ημερομηνία σε ορισμένους «γνωστούς»(γράφανε 10 και 8 γνωρίζοντας τα θέματα πριν την ημέρα των εξετάσεων)και πιθανώς με πολλά άλλα ανταλλάγματα τα οποία δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αφού διαφωνώ με την ύπαρξη ξεχωριστών πολιτικών παρατάξεων μέσα στα Α.τ.ε.ι(διαίρει και βασίλευε).Η πραγματική ανάγκη που θεωρώ οτι έχουν τα Α.τ.ε.ι είναι να πεταχτούν κλοτσιδών, έξω απο αυτά,οι οικογενειαρχίες και οι συμφωνίες κάτω απο το τραπέζι. Και αυτό είναι δουλεία του υπουργείου παιδείας. Καντε κατι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.Θέλουμε το διάβασμα μας και οι κόποι μας να μην πηγαίνουν χαμένα.Και όταν λεω διάβασμα και κόπος εννοώ κατα λέξη ΔΙΑΒΑΣΜΑ και ΚΟΠΟΣ(δεν είναι όλοι οι φοιτητές σταρχιδιστές).μπορεί κανένας να μην διαβάσει αυτό που έγραψα ,το έγραψά μηπως και ιδρώσει το αυτί σας.
Σχόλιο by Φοιτητής των α.τ.ε.ι — 23/11/2010 @ 10:40
Χαίρεται,
Ονομάζομαι Γεώργιος και είμαι απόφοιτος του Ε.Μ.Π.
Θα ήθελα να ξεκινήσω με μια παρατήρηση και στη συνέχεια να αναφερθώ σε τρία σημεία σχετικά με τις προτάσεις του υπουργείου για την ανώτατη εκπαίδευση.
Η παρατήρηση έχει να κάνει με το γεγονός ότι η υπουργός και ο υφυπουργός δεν εξηγούν πώς οι προτάσεις θα βελτιώσουν το σύστημα ανώτερης/ ανώτατης εκπαίδευσης. Σε γενικές γραμμές οι πολίτες γνωρίζουν ότι η ανώτερη/ανώτατη παιδεία δεν είναι αποτελεσματική και πρέπει να γίνουν σημαντικές αλλαγές. Αλλά οι πιθανές αλλαγές πρέπει να εξηγηθούν από τους «εμπνευστές» τους για να προωθηθούν κατάλληλα. Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι τίποτα δεν είναι αυταπόδεικτο.
Στη συνέχεια θα ήθελα να αναφερθώ στα οικονομικά των πανεπιστημίων, στη σημαντικότητα της πρακτικής εξάσκησης κατά τη διάρκεια των σπουδών και στη διαδικασία εισαγωγής στα Α.Ε.Ι και Α.Τ.Ε.Ι. Σχεδόν όλα τα ιδρύματα παραπονιούνται ότι δεν έχουν αρκετούς οικονομικούς πόρους και γι” αυτό δεν μπορούν να διδάξουν αποτελεσματικά τους φοιτητές τους, συγχρόνως η πολιτεία δεν μπορεί να αυξήσει τις εισφορές προς αυτά. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να λυθει. Η πολιτεία πρέπει να επιτρέψει τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων από άλλους φορείς και ταυτόχρονα δε πρέπει να μειώσει την οικονομική ενίσχυση τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι άλλοι φορείς μπορεί να είναι α) οι απόφοιτοι των πανεπιστημίων, β) κοινωφελείς οργανισμοί, γ) ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αυτές οι τρεις πηγές χρηματοδότησης καλύπτουν τα 2/3 του ετήσιου προϋπολογισμού του Πανεπιστήμιου του Yale. Θα ήθελα να προτείνω τη χρηματοδότηση των πανεπιστήμιων από τους απόφοιτους τους αφού είναι μια ιδέα πολύ πιο αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία που φοβάται τις ιδιωτικές εταιρίες.
Το δεύτερο σημείο στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι η πρακτική εξάσκηση. Η πρακτική εξάσκηση είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της ανώτατης/ανώτερης εκπαίδευσης αφού βοηθά στη μεταφορά του έλληνα φοιτητή από τα πανεπιστημιακά έδρανα στην αγορά εργασίας. Η πρακτική εξάσκηση έχει δύο μορφές α) εργασία σε μια εταιρία για μικρό χρονικό διάστημα 3-6 μήνες, β) ασκήσεις-εργασίες κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Και οι δύο μορφές πρέπει να τονωθούν ώστε ο φοιτητής να αποκτήσει σωστό και γρήγορο τρόπο επίλυσης προβλημάτων, άρα να είναι πιο απαραίτητος σε δημόσιες ή ιδωτικές εταιρίες.
Το τελευταίο θέμα είναι η διαδικασία εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Πρέπει να καταλάβουμε οτι μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν αποσκοπεί στην αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αντιθέτως μια μεταρρύθμιση αποσκοπεί στη βελτίωση της εκπαίδευσης και του μέλλοντος των νέων. Σταματήστε πλέον να ασχολείστε με αυτό το θέμα και προσπαθήστε να επικεντρωθείτε στα βασικά προβλήματα της παιδείας.
Ευχαριστώ.
Σχόλιο by Γεώργιος — 03/12/2010 @ 23:23