Δημοσιογράφος: Τον έχουμε τον Υφυπουργό Παιδείας τον κ. Γιάννη Πανάρετο. Καλό μεσημέρι.
Υφυπουργός: Καλό σας μεσημέρι. Γεια σας.
Δημοσιογράφος: Τι κάνετε?
Υφυπουργός: Καλά, σας ευχαριστώ. Εσείς τι κάνετε;
Δημοσιογράφος: Κ. Πανάρετε, καλά κουράγια. Εγώ τα’ πα κιόλας. Καλά κουράγια και σε εσάς και στην κ. Διαμαντοπούλου εκεί που μπλέξατε. Αλλά ειλικρινέστατα, το ότι αγγίξατε αυτό το θέμα της οικογενειοκρατίας και των κλειστών Σχολών για συγγενείς, φίλους και ευνοημένους του συστήματος, ε, αν μη τι άλλο, αυτό το ξέρει όποιος Έλληνας έχει ασχοληθεί στοιχειωδώς με το θέμα.
Υφυπουργός: Ε… τώρα τι να σας πω…
Δημοσιογράφος: Όχι, να μου πείτε…
Δημοσιογράφος: Πού θα το φτάσετε…
Δημοσιογράφος: Ότι δε σας δίνουν τα στοιχεία οι Σχολές.
Δημοσιογράφος: Το ανοίξατε, αλλά από εδώ και πέρα τι έπεται;
Υφυπουργός: Θα σας πω. Είναι δυο τα θέματα. Εγώ προσπαθώ να επικεντρώσω στο ουσιαστικό και το ουσιαστικό είναι ότι το Παν/μιο από την μορφή του και οι Καθηγητές του Παν/μίου πρέπει να είναι πρότυπα στην κοινωνία, δηλαδή, οι διαδικασίες επιλογής Καθηγητών πρέπει να έχουν οπωσδήποτε τα στοιχεία της αξιοκρατίας και της διαφάνειας. Όταν δημιουργείται στην κοινωνία η εντύπωση ότι στα Παν/μια αυτό δεν συμβαίνει, έχουμε υποχρέωση είτε να το ανατρέψουμε με στοιχεία για να αποδείξουμε ότι δεν συμβαίνει, είτε να δούμε αν συμβαίνει, γιατί συμβαίνει και πώς θα αντιμετωπιστεί.
Δημοσιογράφος: Μάλιστα
Υφυπουργός: Το να το αγνοούμε και να το περιθωριοπούμε ως θέμα είναι άδικο. Και είναι άδικο και για πολλούς από αυτούς που κατέχουν μια θέση στο Παν/μιο – ενδεχομένως έχουν μια συγγένεια με κάποιον άλλον που κατέχει θέση στο Παν/μιο, αλλά και την θέση αυτή την έχουν καταλάβει αξιοκρατικά και δεν εκμεταλλεύονται την σχέση αυτή. Γιατί πρέπει: να καταλαμβάνει κανείς θέση αξιοκρατικά και να μην εκμεταλλεύεται την οποιασδήποτε άλλης μορφής σχέση – γιατί η σχέση, ξέρετε, δεν είναι μόνο σχέση συγγένειας. Μπορεί να είναι και επαγγελματική σχέση…
Δημοσιογράφος: Πολλές σχέσεις…
Υφυπουργός: …μπορεί να είναι και πολιτική σχέση
Δημοσιογράφος: Γι’ αυτό είπαμε πριν.
Υφυπουργός: …είναι πολλές οι δυνατές μορφές σχέσης και το Πανεπιστήμιο χρειάζεται να δίνει την εικόνα της αξιοκρατίας. Δεν πρόκειται ξέρετε για μια αντιπαράθεση, γιατί πολλές φορές ακούω τώρα τις τελευταίες μέρες ότι ο Πανάρετος τα έβαλε με τους Πανεπιστημιακούς. Δεν έχω κάτι, δεν έχω τίποτε να βάλω με κανέναν. Δεν έχουμε αντιπάλους. Το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει αντιπάλους. Και ξέρετε η εικόνα, η εικόνα που υπάρχει στην κοινωνία στην Ελλάδα είτε στον Πανεπιστημιακό, στον ακαδημαϊκό χώρο είτε διεθνώς, η εικόνα αυτή δεν δημιουργείται από τον Πανάρετο και την Διαμαντοπούλου. Δεν ξέρει ο πολύς κόσμος τι κάνει ο Πανάρετος και τι κάνει η Διαμαντοπούλου, ούτε διεθνώς. Η εικόνα αυτή υφίσταται και η υποχρέωση του Πανάρετου και της Διαμαντοπούλου και του οποιουδήποτε είναι στο Υπουργείο Παιδείας είναι να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να ανατραπεί αυτή η εικόνα.
Δημοσιογράφος: Εγώ ξέρετε δεν καταλαβαίνω. Και ας πούμε ότι θα σας τα δώσουν τα στοιχεία, δεν σας τα δίνουν προς το παρόν, θα σας τα δώσουν. Και ποιο είναι το επόμενο βήμα; Τι θα πείτε δηλαδή; Εσύ έχεις τόσους συγγενείς εσύ έχεις τόσους και δεν πρέπει?
Υφυπουργός: Όχι. Υπάρχουν δυο πράγματα. Το ένα είναι ο σεβασμός της Κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Ζητάει κάποιος βουλευτής στοιχεία, είναι υποχρέωση του Υπουργείου Παιδείας να τα ζητήσει από τους εποπτευόμενους φορείς και να τα δώσει. Τώρα, εάν από την διαδικασία αυτή προκύψουν ή υπάρξουν στοιχεία τα οποία δείχνουν ότι δεν έχει ακολουθηθεί σωστή διαδικασία… τότε, όπως έχει υποχρέωση…
Δημοσιογράφος: Είχε γίνει στην Θεολογική Σχολή, δεν έχει γίνει κ. Πανάρετε αυτό; Αν θυμάμαι καλά ;
Υφυπουργός: Έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό και εκεί – όπως πιθανόν ξέρετε, έχουν ακυρωθεί εκλογές…
Δημοσιογράφος: Βεβαίως, βεβαίως…
Υφυπουργός: …Και πρέπει να σας πω και κάτι ακόμα. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του Υπουργείου Παιδείας που ακυρώνονται εκλογές. Γιατί ξέρετε, πριν από τον Οκτώβρη του 2009 δεν είχε ακυρωθεί καμμία εκλογή και δεν είχε γίνει κανένας έλεγχος νομιμότητας. Αλλά και στην αρχή της δικής μας της θητείας εδώ, εγώ προσπάθησα να επιστρέψω τον φάκελο σε Παν/μια σε ορισμένες περιπτώσεις και να πω εδώ υπάρχουν θέματα, παρακαλώ να τα κοιτάξετε. Όταν όμως διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει καμία ουσιαστική αντίδραση, τότε αναγκάστηκα να κάνω αυτό που μου έχει επιβάλλει το κράτος μέσω των νόμων να κάνω. Θα ήμουν εγώ εκτός αυτών των υποχρεώσεων που μου έχουν ανατεθεί εάν δεν έκανα αυτό που έκανα.
Δημοσιογράφος: Πάμε τώρα στο άλλο κομμάτι κ. Πανάρετε. Υπάρχει η αίσθηση ότι, και γράφεται σήμερα σε όλα τα ρεπορτάζ, ότι κάνει πίσω ή, αν θέλετε, πηγαίνει για άλλο χρόνο τις αλλαγές τις οποίες θέλει να φέρει στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση η κ. Διαμαντοπούλου και εσείς λόγω των αντιδράσεων. Λόγω των αντιδράσεων και των Πρυτάνεων και των φοιτητών και το ερώτημά μου είναι ποια είναι πια αυτά τα περίφημα αγκάθια στα οποία έχετε συναντήσει ήδη τις μεγαλύτερες αντιδράσεις . Εγώ είδα το πρώτο αγκάθι να μην υπάρχει λέει εξωακαδημαϊκός στο κομμάτι της διοίκησης μέσα και κυρίως βέβαια τα θέματα των κονδυλίων και τα οικονομικά, ενώ έχετε δώσει σε αυτό το προσχέδιο αρκετά έντονα χαρακτηριστικά αυτοδιοίκησης.
Υφυπουργός: Οπωσδήποτε, η αυτοδιοίκηση και η αυτοτέλεια των Παν/μίων είναι κάτι που είναι απαραίτητο για να έχει κανείς Παν/μια διεθνώς ανταγωνιστικά, δηλαδή, ακόμα και αυτό που λέμε, η εμπλοκή του Υπουργείου Παιδείας για το αν οι εκλογές γίνονται σωστά ή όχι, θα έπρεπε να μην υφίσταται. Θα έπρεπε τα ίδια τα Παν/μια να διασφαλίζουν την ποιότητα των εκλογών. Όμως, και εδώ έρχομαι στο πρώτο θέμα που θέσατε. Όταν η διοίκηση του Παν/μίου έχει μια πλήρη εσωστρέφεια και αυτοί που εκλέγονται είναι μέσα από το Παν/μιο και εκλέγονται και αποκλειστικά από το εσωτερικό του Παν/μίου, είναι φυσικό η σχέση του διοικούντος με τους διοικούμενους να έχει χαρακτηριστικά σχέσεων εκλεγέντος και αυτών που εκλέγουν. Αυτό λοιπόν που λέμε εμείς, και δεν είναι μια πρωτοτυπία ελληνική ή κάποια ιδιαίτερη…
Δημοσιογράφος: Καλά, υπάρχει και στο εξωτερικό αυτό.
Υφυπουργός: Όχι μόνο υπάρχει… έχουμε φτάσει πια στο σημείο και σχεδόν δεν υπάρχει άλλη χώρα που να μην έχει αυτήν την μορφή διοίκησης – η τελευταία είναι η Γερμανία η οποία την έχει ήδη και αυτή υιοθετήσει. Μιλάμε για όλες τις χώρες… μιλάμε για την Αμερική, μιλάμε για τις χώρες της Ανατολής, μιλάμε για τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης… Γαλλία, Δανία, Σουηδία, Αυστρία, Ολλανδία… όλες αυτές έχουν υιοθετήσει αυτήν την μορφή της διοίκησης και την έχουν υιοθετήσει γιατί έχει γίνει αντιληπτό ότι δεν μπορεί πια η διοίκηση να ασκείται αποκλειστικά από τους Καθηγητές των Παν/μίων.
Δημοσιογράφος: Μάλιστα.
Δημοσιογράφος: Λοιπόν, να ευχαριστήσουμε…
Δημοσιογράφος: Θα έχουμε την ευκαιρία να τα ξαναπούμε κ. Πανάρετε.
Δημοσιογράφος: Γιατί είναι πολύ μεγάλο το θέμα και θα το βρούμε πολλές φορές μπροστά μας. Θα τα ξαναπούμε λοιπόν. Να σας ευχαριστήσουμε πάρα πολύ.
Υφυπουργός: Με χαρά μου κι εγώ σας ευχαριστώ.
