Εισαγωγή
Στο κείμενο που ακολουθεί παραθέτω μια σειρά από σκέψεις για την χρησιμότητα υιοθέτησης των τοπικών κολλεγίων για την αντιμετώπιση μιας σειράς προβλημάτων του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Η πρόταση αυτή διατυπώθηκε για πρώτη φορά το 1995 από τον σημερινό Πρωθυπουργό στο πλαίσιο των συζητήσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Έκτοτε δεν έχει συζητηθεί.
Πιστεύω ότι σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρη λόγω των πολλών προβλημάτων που συσσωρεύτηκαν στο διάστημα που μεσολάβησε.
Τα προβλήματα
Ας δούμε κατ’ αρχήν τις βασικές πολιτικές επιλογές εκπαίδευσης των περασμένων δεκαετιών και τις αδυναμίες τους.
Κυρίαρχες επιλογές ήταν η μαζική τριτοβάθμια εκπαίδευση και η προσπάθεια ενίσχυσης της περιφέρειας μέσω της δημιουργίας μονάδων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε όλη την χώρα.
Δύο ήταν οι παράγοντες που δεν ελήφθησαν υπ” όψη στην στρατηγική αυτή. Η ποιότητα και το κόστος.
Για να διασφαλισθεί η ποιότητα, η πρόταση του ’95 προέβλεπε πιστοποίηση και αξιολόγηση τόσο των τότε υπαρχουσών όσο και των όποιων νέων μονάδων (κάτι που βέβαια ποτέ δεν έγινε). Δεν υπήρξε επίσης κάποια πρόβλεψη για τις ικανότητες που απαιτούνταν για να σπουδάσει κανείς στο πανεπιστήμιο.
Το κόστος ποτέ δεν μπήκε στην εξίσωση. Δημιουργούνταν νέα τμήματα με εντυπωσιακούς τίτλους, ένοιωθαν ικανοποίηση οι τοπικές κοινωνίες που αποκτούσαν πανεπιστήμιο και εκλέγονταν πολλοί νέοι καθηγητές. Όταν τα οικονομικά άρχισαν να δυσκολεύουν το πρόβλημα των διδασκόντων άρχισε να αντιμετωπίζεται με «407″ στα πανεπιστήμια (προσωρινούς διδάσκοντες που κατά τεκμήριο πήγαιναν μια φορά την βδομάδα να διδάξουν άδειες -πολλές φορές- τάξεις) και με εκτάκτους στα ΤΕΙ.
Το αποκορύφωμα της πολιτικής αυτής, ήταν η ίδρυση πανεπιστημίου με τροπολογία έναν μήνα πριν τις τελευταίες εκλογές.
Η ενίσχυση της περιφέρειας όμως, μόνο εν μέρει επετεύχθη. Πολλοί από τους φοιτητές που εισάγονται στα περιφερειακά ιδρύματα (κανείς δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό τους), είτε δεν εγγράφονται καθόλου, είτε φεύγουν με μετεγγραφή (άλλη μια αντίφαση μια και οι ηγεσίες χρησιμοποίησαν τις ανεξέλεγκτες μετεγγραφές για να αντιμετωπίσουν -εν μέρει μόνο- ένα άλλο κοινωνικό πρόβλημα). Η λύση αυτή βέβαια ήταν σε αντίφαση με την πολιτική ενίσχυσης της περιφέρειας.
Επίσης σε αντίφαση με την πολιτική της μαζικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθιερώθηκε το 2006 η βάση του 10 για να αναβαθμίσει -υποτίθεται- την ποιότητα των σπουδαστών. Ποιός αλήθεια έχει μετρήσει αν υπάρχει πραγματική αναβάθμιση στα χρόνια που μεσολάβησαν; Μια και είμαστε στο σημείο αυτό, να αναφέρω ότι η μελέτη των στοιχείων που έχω αρχίσει να επεξεργάζομαι δείχνει ότι εισάγονται υποψήφιοι που ναι μεν έχουν μέσο όρο πάνω από 10, αλλά έχουν 4 και 5 στα βασικά μαθήματα του αντικειμένου!
Τοπικά Κολλέγια: Η διεθνής εμπειρία
Τα τοπικά κολλέγια ξεκίνησαν στις ΗΠΑ το 1908. Συνολικά στις ΗΠΑ υπάρχουν περίπου 800. Η Καλιφόρνια είναι η πολιτεία με τα περισσότερα (110). Αντίστοιχες μονάδες υπάρχουν και σε πολλές άλλες χώρες (π.χ. Καναδάς), αλλά όχι με την μαζικότητα και το εύρος που υπάρχουν στις ΗΠΑ.
Το 2009 σπούδαζαν στα κολλέγια των ΗΠΑ 2.89 εκ. φοιτητές (πλήρους και μερικής φοίτησης και αρκετοί που δεν επιδιώκουν να πάρουν εκπαιδευτικές μονάδες). Παρά τον εντυπωσιακό αυτό αριθμό φοιτητών, η ζήτηση εξακολουθεί να είναι μεγαλύτερη από την προσφορά θέσεων.
Τα τοπικά κολλέγια είναι ουσιαστικά «μεταβατικά» ιδρύματα. Η εισαγωγή σε αυτά γίνεται ελεύθερα. Δεν υπάρχουν κανενός είδους εξετάσεις. Μπορεί να εγγραφεί όποιος έχει τελειώσει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι σπουδές είναι εξαμηνιαίες (π.χ. για οικοδόμους), μονοετείς, διετείς, ή τριετείς και είναι όλα είναι (δεν υπάρχουν ιδιωτικά). Στο τέλος, όλοι όσοι ολοκληρώνουν τις σπουδές τους αποκτούν τίτλο σπουδών. Σε αυτά εγγράφονται όχι μόνο νέοι απόφοιτοι Λυκείου αλλά και πολίτες οποιασδήποτε ηλικίας που θέλουν να αποκτήσουν κάποιες γνώσεις για να βελτιώσουν τα προσόντα τους (π.χ. να σπουδάσουν την χρήση υπολογιστών). Οι τελευταίοι επιλέγουν συνήθως βραδυνά μαθήματα.
Όσοι θέλουν να «μεταπηδήσουν» (transfer) σε πανεπιστήμια, πρέπει να συμπληρώσουν τον διετή κύκλο σπουδών. Τριετής κύκλος υπάρχει, για παράδειγμα, για όσους θέλουν να σπουδάσουν νοσοκόμοι (όσοι εξ αυτών θέλουν να αποκτήσουν πανεπιστημιακό τίτλο νοσηλευτή εγγράφονται σε πανεπιστήμια μετά το δεύτερο έτος σπουδών).
Το 1/3 περίπου των φοιτητών τα επιλέγουν για επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση.
Το πρώτο έτος σπουδών προσφέρει γενική εκπαίδευση (κάτι όπως το πρώτο έτος του πανεπιστημίου). Στο δεύτερο, όσοι θέλουν να μεταπηδήσουν στο πανεπιστήμιο, συνεχίζουν την γενική εκπαίδευση. Όσοι θέλουν να αποκτήσουν τεχνική εκπαίδευση επιλέγουν το αντικείμενο που επιθυμούν και εξειδικεύονται σε αυτό. Αυτό επιτρέπει στους νέους να αλλάξουν γνώμη χωρίς να χάσουν ένα πολύτιμο χρόνο σε φροντιστήρια.
Τα νέα προγράμματα σπουδών κάθε κολλεγίου εγκρίνονται σε πολιτειακό επίπεδο. Κάθε κολλέγιο ξεκινά ως ένα εκπαιδευτικό κέντρο. Αν η εξέλιξή του είναι καλή, μετατρέπεται σε πλήρες κολλέγιο.
Σε σχέση με την διοίκηση, στην Καλιφόρνια υπάρχει ένα πολιτειακό «διοικητικό συμβούλιο» (board of trustees) που επιλέγει τον πρύτανη που διευθύνει όλο το πολιτειακό σύστημα των κολλεγίων. Για κάθε κολλέγιο όμως υπάρχει τοπικό «διοικητικό συμβούλιο» (board of trustees) που προσλαμβάνει τον πρόεδρο του συγκεκριμένου κολλεγίου. Υπάρχουν και περιφέρειες τοπικών κολλεγίων (Community College Districts) που έχουν περιφερειακό “διοικητικό συμβούλιο”.
Τα δίδακτρα στην Καλιφόρνια είναι πολύ χαμηλά ($26/ανά μάθημα). Ήταν $20 πριν να ξεσπάσει η οικονομική κρίση. Είναι φανερό ότι τα δίδακτρα αυτά καλύπτουν πολύ μικρό μέρος του πραγματικού κόστους σπουδών. Η χρηματοδότηση από την πολιτεία γίνεται από ειδικό ποσοστό της φορολογίας των τοπικών ακινήτων και από πολιτειακούς πόρους.
Οι διδάσκοντες επιλέγονται τοπικά και πρέπει να έχουν τουλάχιστον πτυχίο Μάστερ. Το Μάστερ δεν απαιτείται για όσους διδάσκουν τα απολύτως τεχνικά θέματα. Οι διδάσκοντες πλήρους απασχόλησης μπορούν να μονιμοποιηθούν μετά από κρίση. Οι διδάσκοντες μερικής απασχόλησης είναι προσωρινοί. Το 65-70% των διδασκόντων είναι πλήρους απασχόλησης. Συνήθως, είναι απόφοιτοι των πολιτειακών πανεπιστημίων (State Universities). Από εκεί συχνά προέρχονται και οι δάσκαλοι πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Καλιφόρνια.
Τα κολλέγια αυτά τα επιλέγουν όσοι θέλουν να πάρουν επαγγελματική τεχνική εκπαίδευση και κατάρτιση, αλλά και όσοι επιθυμούν να συνεχίσουν στο πανεπιστήμιο αλλά δεν πέτυχαν στην πρώτη τους προσπάθεια.
Τα πανεπιστήμια απορροφούν ένα πολύ μεγάλο μέρος των αποφοίτων των κολλεγίων αυτών. Είναι εντυπωσιακό ότι περισσότεροι από το 1/3 των φοιτητών του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϋ (Berkeley) είναι απόφοιτοι των κολλεγίων. Το ποσοστό αυτών που εγγράφονται στα πολιτειακά πανεπιστήμια (California State Universities) κυμαίνεται από 40-50%. Αυτή την στιγμή το 70% των προπτυχιακών φοιτητών στην Καλιφόρνια φοιτούν σε τοπικά κολλέγια (το αντίστοιχο ποσοστό σε όλη την Αμερική είναι 40%).
Η διαδρομή τοπικό κολλέγιο-πανεπιστήμιο είναι και μια από τις χαρακτηριστικότερες εκφάνσεις της κινητικότητας μεταξύ βαθμίδων της εκπαίδευσης στις ΗΠΑ.
Από τις 120 περίπου εκπαιδευτικές μονάδες που απαιτούνται για την απόκτηση του πτυχίου Bachelor στο πανεπιστήμιο, ένα μεγάλο ποσοστό προέρχεται από μεταφορά των εκπαιδευτικών μονάδων που αποκτήθηκαν στα τοπικά κολλέγια. Έτσι, και τίποτα δεν πηγαίνει χαμένο αλλά και τα πανεπιστήμια απαλλάσσονται από ένα μεγάλο μέρος εισαγωγικών σπουδών που γίνονται στα κολλέγια.
Ένας από τους λόγους που τα τοπικά κολλέγια είναι τόσο σημαντικά είναι ότι στοιχίζει στην πολιτεία πολύ λιγότερο να πειραματιστεί με ένα νέο τοπικό κολλέγιο παρά με ένα πανεπιστήμιο (η διαφορά μεγέθους των απαιτούμενων επενδύσεων είναι τεράστια). Τα τοπικά κολλέγια είναι αποκλειστικά εκπαιδευτικές μονάδες (και όχι ερευνητικές).
Δεν είναι τυχαίο ότι τα τοπικά κολλέγια έχουν τον μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης από οποιονδήποτε άλλο εκπαιδευτικό τομέα στην Αμερική. Είναι ο τομέας εκπαίδευσης που προσαρμόζεται ταχύτερα στις ανάγκες της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση Ομπάμα δίνει την μεγαλύτερη έμφαση στην εκπαιδευτική της πολιτική σε αυτά και ο ίδιος ο Ομπάμα μιλά πολύ συχνά για αυτά και έχει διαμορφώσει σχέδιο ενίσχυσής τους.
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι ο τομέας των τοπικών κολλεγίων υπέστη τις μικρότερες περικοπές (8%) από οποιονδήποτε άλλο τομέα της εκπαίδευσης.
Είναι πολλές πλέον οι χώρες που μελετούν με ενδιαφέρον το μοντέλο των τοπικών κολλεγίων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει δείξει η Κίνα.
Τα τοπικά Κολλέγια και η μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα
Πώς θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προανέφερα -και πολλά άλλα- η δημιουργία τοπικών κολλεγίων;
-Θα δημιουργήσει μια ενδιάμεση βαθμίδα -που θα λειτουργεί και ως «γέφυρα»- μεταξύ της δευτεροβάθμιας και της ανώτατης εκπαίδευσης με κινητικότητα μεταξύ των βαθμίδων, καταργώντας τα απόλυτα στεγανά που υφίστανται σήμερα.
-Θα αποφορτίσει τις σπουδές στο Λύκειο από το άγχος των εισαγωγικών εξετάσεων αφού όλοι θα έχουν πρόσβαση στα κολλέγια, χωρίς εξετάσεις. Αυτό δεν έχει καμμία σχέση με την ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια που προτείνουν πολλοί, γιατί εκεί όλοι θα έπρεπε να εισαχθούν σε πανεπιστημιακές σχολές που δεν έχουν υποδομές μαζικής ανώτατης εκπαίδευσης.
- Με δεδομένο ότι θα μπορούν να εγγραφούν σε αυτά όλοι οι ενδιαφερόμενοι χωρίς το άγχος των πανελληνίων εξετάσεων θα μειωθεί σημαντικά η ανάγκη προσφυγής στα φροντιστήρια.
-Θα περιορίσει την συχνότητα του φαινομένου να χάνει ένας νέος που απέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις δύο και τρία από τα πλέον παραγωγικά χρόνια της ζωής του κάνοντας φροντιστήριο – κάτι άκρως αντιεκπαιδευτικό και αντιοικονομικό- προκειμένου να ξαναδοκιμάσει στις γενικές εξετάσεις.
-Θα απελευθερώσει πολύτιμο χρόνο στους μαθητές του Λυκείου από τα φροντιστήρια και θα τους δώσει την δυνατότητα ενασχόλησης με άλλες ενδιαφέρουσες και χρήσιμες δραστηριότητες.
-Θα περιορίσει τις μετεγγραφές γιατί οι μαθητές θα έχουν την δυνατότητα να σπουδάσουν στα κολλέγια της δικής τους περιοχής, αντί να αναγκάζονται να εγγράφονται σε τμήματα μακριά από το σπίτι, με αντικείμενο πολλές φορές άσχετο με τις προτιμήσεις τους, και στην συνέχεια να επιδιώκουν μετεγγραφή.
-Τα νέα παιδιά θα έχουν την δυνατότητα σε ένα ή δύο χρόνια να διαπιστώσουν αν πραγματικά έχουν τις δυνατότητες να ακολουθήσουν πανεπιστημιακές σπουδές ή -σε αντίθετη περίπτωση- αν είναι προτιμότερο να επιδιώξουν μια επαγγελματική κατάρτιση. Θα αποκλιμακωθεί έτσι ο «πληθωρισμός» στην ζήτηση πανεπιστημιακών σπουδών.
-Μετά το τέλος της διετούς φοίτησης όσοι επιλέξουν να μην ακολουθήσουν πανεπιστημιακές σπουδές θα αποκτούν ένα χρήσιμο τίτλο σπουδών (και όχι δυο χαμένα και χρυσοπληρωμένα χρόνια φροντιστηρίου).
-Στα κολλέγια μπορούν να ενταχθούν -ή να μετατραπούν- και τα ΙΕΚ που λειτουργούν σήμερα στην περιφέρεια. Θα λυθεί έτσι και άλλο ένα πρόβλημα, αυτό της έλλειψης κινητικότητας μεταξύ ΙΕΚ και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
-Οι μονάδες αυτές (σε αντίθεση με τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ) θα μπορούν εύκολα να προσαρμόζονται σε νέα επιστημονικά η επαγγελματικά δεδομένα. Αυτό θα έχει ως πρόσθετο αποτέλεσμα ότι θα μειωθεί η ανάγκη -και η πίεση- δημιουργίας νέων τμημάτων.
-Θα είναι πολύ ευκολότερο να καλυφθούν οι διδακτικές ανάγκες στο επίπεδο αυτό.
-Θα υπάρξει μεγάλη αποσυμφόρηση των πανεπιστημίων, κυρίως των κεντρικών, αφού για πολλούς οι γενικές βασικές σπουδές των πρώτων ετών θα γίνονται στα τοπικά κολλέγια. (Όσοι έχουν μελετήσει λίγο τα στοιχεία γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι λιμνάζοντες φοιτητές βρίσκονται στα πρώτα δύο πανεπιστημιακά έτη σπουδών -προσοχή, όχι ημερολογιακά έτη- μόλις ξεπεράσουν το στάδιο αυτό, συγκεντρώνονται και προσπαθούν να τελειώσουν όσο το δυνατόν συντομότερα).
-Θα αποκτήσουν ουσία οι εκπαιδευτικές μονάδες αφού με βάση αυτές και την σχέση που οι προηγούμενες σπουδές θα έχουν με το συγκεκριμένο τμήμα του πανεπιστημίου ή ΤΕΙ στο οποίο θα θέλει κάποιος απόφοιτος κολλεγίου να μεταπηδήσει, θα αναγνωρίζεται η προηγούμενη εκπαίδευση (και όχι απλώς με βάση τα χρόνια σπουδών).
-Τα τοπικά κολλέγια θα εξυπηρετήσουν με τον καλύτερο τρόπο και την δια βίου μάθηση αφού ο κάθε πολίτης που θα θέλει να αποκτήσει γνώσεις ή δεξιότητες σε κάποια φάση της ζωής του θα το κάνει εύκολα χωρίς να απομακρυνθεί από το σπίτι του και την δουλειά του. Θα μπορεί δε, να παρακολουθήσει και ένα μόνο μάθημα που θα πιθανόν τον ενδιαφέρει για την δουλειά του είτε για την βελτίωση των γνώσεών του, παίρνοντας ταυτόχρονα σχετική έγκυρη πιστοποίηση, χωρίς να υποχρεώνεται να το κάνει αυτό παρακολουθώντας αμφίβολης ποιότητας σεμινάρια σε αμφίβολης ποιότητας οργανισμούς και παίρνοντας αμφίβολης αξίας πιστοποιητικά.
-Τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ θα μπορούν να συνεργάζονται με τα κολλέγια αυτά, ακόμα και να ιδρύουν κολλέγια ως παραρτήματα (αντί να ιδρύονται μεμονωμένα πανεπιστημιακά τμήματα σε πόλεις που καμμία ουσιαστική σύνδεση δεν έχουν με το πανεπιστήμιο στο οποίο ανήκουν). Θα ελέγχουν έτσι και την ποιότητα των σπουδών σε αυτά και την αντιστοιχία τους με τις απαιτήσεις τους (κάτι που δεν γίνεται σήμερα).
-Η τοπική αυτοδιοίκηση και η κοινωνία θα μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά στην λειτουργία τους.
-Το κόστος ίδρυσης και λειτουργίας τους θα ήταν εξαιρετικά χαμηλότερο από το αντίστοιχο πανεπιστημίων και ΤΕΙ.
Σε μια τέτοια προσέγγιση, τμήματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ που σήμερα έχουν κενές θέσεις θα μπορούσαν να μετατραπούν σε κολλέγια που θα λειτουργούσαν υπό την εποπτεία των αντιστοίχων ιδρυμάτων, καθιστώντας άνευ αντικειμένου και το πρόβλημα της βάσης του 10 που τόσο πολύ μας απασχολεί.
Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν και πολλές πλευρές που πρέπει να εξετασθούν. Αυτή άλλωστε είναι και η χρησιμότητα της διαβούλευσης. Όσο για τις τεχνικές λεπτομέρειες που χρειάζεται να ρυθμισθούν σε μια τέτοια αλλαγή, αυτές μπορούν να μελετηθούν στον κατάλληλο χρόνο.
[...] Διαβάστε και συμμετάσχετε στη διαβούλευση 2 Εμφανίσεις [...]
Pingback by Τοπικά Κολλέγια « Γιάννης Πανάρετος — 22/02/2010 @ 13:00
Όλα τα προαναφερθέντα καλά ακούγονται αλλά μπορούν να πραγματοποιηθούν;
Τώρα στο κομμάτι που έχει να κάνει με την επιλογή προσωπικού από την τοπική κοινωνία εκεί υπάρχουν επιφυλάξεις για το κατά πόσο αυτή είναι σε θέση να ανταπεξέλθει στα νέα πολλαπλά καθήκοντά της και με το υφιστάμενο προσωπικό.
Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλα σημεία που πρέπει να προσεχθουν αλλά η όλη παραπάνω φιλοσοφία των τοπικών κολεγίων εκ πρώτης όψεως φαίνεται καλή.
Σχόλιο by ΔΕΣΠΟΙΝΑ — 22/02/2010 @ 20:51
Δεν μπορώ να πω ότι αυτη η συζήτηση είναι ανεπίκαιρη, αλλά έχει πολύ μεγάλο βαθμό δυσκολίας στην πραγματοποίησή της.
Τα «τεχνικά θέματα» που αναφέρονται είναι κάτι παραπάνω από σοβαρά. Για παράδειγμα:
1. υπάρχουν τμήματα σε αστικά κέντρα (όχι μόνο σε περιφέρεια), που έχουν μειωμένο αριθμό εισακτέων (για λόγους δικαιωμάτων, κ.λ.π.), αλλά αντίστροφα, έχουν πολύ υψηλού επιπέδου προσωπικό. Το ίδιο φαντάζομαι συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό και στην περιφέρεια. Με ποιο σκεπτικό θα μεταλλαχθεί η εργασία του κάθε διδάσκοντα από ερευνητική σε καθαρά διδακτική-μεταλυκειακή??
Δηλαδή όποιος δεν είχε την «τύχη» να έχει τις λεγόμενες «άκρες» (στην Ελλάδα ζούμε..) να γίνει δεκτός σε ένα ΑΕΙ πρώτης ζήτησης αλλά έχει βιογραφικό καλό, θα «τιμωρηθεί» μετατρεπόμενος σε διδακτικό προσωπικό? Τότε γιατί να σπαταλήσει 5-6 έτη από τη ζωή του για διδακτορικό και να μην έδινε στον ΑΣΕΠ για εκπαιδευτικός?. Δεν θα πρέπει να τεθεί προς συζήτηση και ένα πλαίσιο αξιοποίησης των διδασκόντων που έχουν ανώτερα των αναφερθέτων προσόντων (τουλάχιστον master κ.λ.π.)??
2. Για να έχει εφαρμογή μία τέτοια μεταρρύθμιση, θα πρέπει να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο εκπαιδευτικό πλαίσιο. Δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η σε εξέλιξη διαδικασία της αξιολόγησης, ώστε να διαπιστωθεί η ποιότητα σπουδών, κ.λ.π.?
3. Επίσης, δεν θα πρέπει να ολοκληρωθούν και οι τυπικές υποχρεώσεις της Πολιτείας, πριν αρχίσει να συζήτείται ένα τέτοιο μέτρο? Για παράδειγμα, πολλά τμήματα απξιώνονται τα τελευταία χρόνια και υπολειτουργούν (κυρίως ΤΕΙ), όχι τόσο λόγο της βάσης, αλλά λόγω της έλλειψης δικαιωμάτων από την αδράνεια της πολιτείας και τα διάφορα συντεχνειακά συμφέροντα. Τώρα θα υποβαθμιστούν κι άλλο? (γιατί περί υποβάθμισης πρόκειται, ας μην κρυβόμαστε). Δεν οφείλει η Πολιτεία να τους παράσχει τη δυνατότητα να διεκδικήσουν και να ανακτήσουν μέρος της «πίττας»??
Τα παραπάνω είναι μερίκά μόνο από τα ζητήματα που μπορούν να προκύψουν. Προσωπική μου άποψη είναι ότι τα «Τεχνικά» ζητήματα είναι πολύ «ακανθώδη», και ίσως πιο σημαντικά από την θεωρητική βάση της συζήτησης, γι” αυτό και πρέπει οι όποιες εξαγγελίες, αναφορές συζητήσεις κ.λ.π., να συνοδευτούν από πιο συγκεκριμένο σκεπτικό.
Σχόλιο by Kathigitis — 22/02/2010 @ 21:34
Φτιάξαμε πανεπιστήμια και στον Κολοπετεινίτσα ΧΩΡΙΣ φοιτητές και τώρα πάμε να φτιάξουμε και κολέγια για να βολέψουμε και άλλους καθηγητές;;Διότι, ποιό ΤΕΙ θα θέλει να γίνει Κολέγιο;
Η Καλιφορνια έχει πληθυσμό 36μύρια και 110 κολέγια, επομένως μιλάμε για τι φτιάξιμο 36 κολλεγίων;
Αλήθεια, τι γίνεται σε ΑΛΛΕΣ ευρωπϊκές χώρες;;
Σχόλιο by Χρήστος — 22/02/2010 @ 22:40
Ενδιαφέρουσες απόψεις σ” ένα φλέγον ζήτημα, που έχει πολλές παραμέτρους. Θα προτιμούσα, πριν τις όποιες αποφάσεις, να εξεταστούν και παρουσιαστούν και τα εκπαιδευτικά μοντέλα άλλων χωρών, π.χ. της Γερμανίας, που -προσωπικά- θεωρώ πολύ πιο σίγουρο και αποδοτικό, μιας και στοχεύει στην ουσία και όχι στο παραμύθιασμα των νέων.
Σχόλιο by Κωνσταντίνα Ψωμά — 23/02/2010 @ 07:06
Ένα κείμενο μου που δημοσιεύτηκε στο ΈΘΝΟΣ τον Ιανουάριο του 2009 στην κατεύθυνση αυτή.
Το Λύκειο πέθανε, ζήτω το Λύκειο!
Όλοι κλαίνε πάνω από το πτώμα του Λυκείου. Κατάλαβαν ότι το πραγματικό σχολείο, εκείνο που προσφέρει ανταλλακτική αξία για τον μεγάλο στόχο (;) είναι το φροντιστήριο. Και αναζητούν, πιθανόν σε μια προσπάθεια ανώδυνης συζήτησης, τρόπους να επαναφέρουν το πτώμα στη ζωή. Το πτυχίο, οποιασδήποτε βαθμίδας, είναι στοιχείο της αγοράς. Αξίζει ότι επενδύεις και αποδίδει ότι εισπράττεις. Πως αναζητούμε να αναγεννηθεί μια εκπαιδευτική βαθμίδα που το πτυχίο της δεν αξίζει τίποτα;
Μεταφέραμε την είσοδο στην αγορά εργασίας στο τέλος των προπτυχιακών σπουδών και σε μερικές περιπτώσεις στο τέλος των μεταπτυχιακών σπουδών. Ποσοστό 40% όσων γεννιούνται παίρνει πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Άλλοι τόσοι εισάγονται και σπαταλούν μερικά χρόνια σπουδών χωρίς να καταφέρουν το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Το Χαρτί. Οι υπόλοιποι (20%) δεν καταφέρνουν την πολυπόθητη εισαγωγή και αναζητούν (και αυτοί…) την τύχη τους σε άλλες εκπαιδευτικές υπηρεσίες. Όλοι συμφωνούν ότι το χαρτί του Λυκείου δεν αξίζει τίποτα! Είναι απλά το τυπικό προσόν για την προσδοκία του άλλου Χαρτιού. Τελευταία όλοι αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι και το Χαρτί δεν αξίζει τόσο πολύ. Και το θεωρούν τυπικό προσόν για το επόμενο. Το Μεταπτυχιακό Χαρτί. Σχεδόν 30% των αποφοίτων (12000 άτομα το χρόνο) πηγαίνει σε μεταπτυχιακά στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Όλοι θέλουν να τους απορροφήσει μια αγορά εργασίας που μπορεί να απορροφήσει μόνο 20-25% με πτυχίο τριτοβάθμιας. Γιατί μετά δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι υπάρχει ετεροαπασχόληση, υψηλό ποσοστό αυτοαπασχολούμενων, ανεργία των νέων και έλλειψη σε κρίσιμους κλάδους;
Θέλετε να ξαναζήσει το Λύκειο; Δηλαδή η ενδιάμεση βαθμίδα εκπαίδευσης; Συνδέστε την με την αγορά εργασίας! Δώστε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση εργασιακή προοπτική. Μορφώστε τους όλους ή όσους πιο πολλούς είναι δυνατό. Όμως κάποιοι σε αυτή την κοινωνία πρέπει να δουλέψουν στον Τουρισμό, στις Υπηρεσίες (βρίσκετε εύκολα Νοσηλευτή ή Ηλεκτρολόγο ή Υδραυλικό ή Τεχνίτη για τις συσκευές σας;), να γίνουν αγρότες. Δεν είναι δυνατό να γίνουν όλοι Γιατροί, Δικηγόροι και Μηχανικοί. Αν η επαγγελματική εκπαίδευση αποκτήσει ποιότητα θα προσφέρει εργασιακές δυνατότητες και θα αποδίδει πολύ περισσότερο από ότι σήμερα.
Επαγγελματικό Λύκειο με εργασιακή προοπτική και Γενικό Λύκειο (χωρίς εργασιακή προοπτική) προπαρασκευής για την τριτοβάθμια. Αρκούν δύο χρόνια για το Γενικό με τη μορφή κολλεγίου, όπως αρκούν δύο για το Επαγγελματικό. Κάντε το Γυμνάσιο μαζί με τις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού έξι χρόνια, ξεχωρίστε τα δύο του Λυκείου ακόμα και με κλειστούς αριθμούς, δώστε τη δυνατότητα δια βίου εκπαίδευσης με ειδικά προγράμματα σπουδών ενηλίκων για όσους μετά την ένταξη στην αγορά εργασίας αναζητούν νέες δεξιότητες, γνώσεις και προσόντα. Αναδιατάξτε τα αναλυτικά προγράμματα ώστε να αντιστοιχούν σε δεξιότητες και γνωστικούς στόχους. Και δώστε στα παιδιά αυτό που τους κλέβετε. Το χρόνο ζωής τους!
Σχόλιο by ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΧΑΤΖΗΠΑΝΤΕΛΗΣ — 23/02/2010 @ 07:12
Κ.Υπουργέ
γιατί δεν αναφέρετε τίποτα για τα επαγγελματικά δικαιώματα των κολλεγίων??? μήπως αυτό το «κερασάκι στην τούρτα» θα έρθει αργότερα γι’αυτό τώρα σκοπίμως αποκρύπτεται;
Ρητά πρέπει να αναφέρεται στον νόμο ότι η φοίτηση σε κολλέγια δεν οδηγεί σε ΚΑΝΕΝΑ επαγγελματικό δικαίωμα παρά μόνο αποτελεί μια λύση για όποιον θέλει να αυξήσει τις γνώσεις -δεξιότητές του ή ως by-pass δρόμος προς ΤΕΙ/ΑΕΙ.
και μερικά φιλοσοφικά ερωτήματα:
1)τι κοινά στοιχεία έχει η Ελλάδα με την Καλιφόρνια!!!
2)τι κοινό έχει η «δωρεάν παιδεία» με τα κολλέγια?
3)ποια η συμβατότητα με το άρθρο 16?
και ένας σχολιασμός για το επιχείρημα:
» να αναφέρω ότι η μελέτη των στοιχείων που έχω αρχίσει να επεξεργάζομαι δείχνει ότι εισάγονται υποψήφιοι που ναι μεν έχουν μέσο όρο πάνω από 10, αλλά έχουν 4 και 5 στα βασικά μαθήματα του αντικειμένου!»
και ποια λύση προτείνεται για την αντιμετώπιση του παραπάνω προβλήματος: η εισαγωγή τοπικών κολλεγίων!!!
όποιος θέλει να αντιμετωπίσει το παραπάνω ζήτημα κάνει το αυτονόητο: αυξάνει την βαρύτητα του βασικού μαθήματος ή θέτει την βάση εισαγωγής στο βασικό μάθημα.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ:
Βήμα 1ο: στην αρχή για να μην υπάρχουν αντιδράσεις τα «τοπικά κολλέγια» ως «μεταβατικά» θα καταταχθούν στην μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση(=ΙΕΚ).
Βήμα 2ο: κατόπιν θα καταταχθούν στην 6η βαθμίδα με δυνατότητα μεταπτυχιακών (=ΑΕΙ/ΤΕΙ).
Ευχαριστώ για το βήμα
Σχόλιο by ALEX MISAILIDIS — 23/02/2010 @ 07:38
Καλή είναι η γνώση της διεθνούς εμπειρίας αλλά υπάρχουν και οι (εθνικές) προτεραιότητες.
Αν δεν κάνω λάθος η Ελλάδα είναι μέλος του υπό διαμόρφωση ευρωπαϊκού χώρου ανώτατης εκπαίδευσης (ο οποίος θέλει ρητά να είναι ανταγωνιστικός του αντίστοιχου των ΗΠΑ). Με βάση αυτή την πρόταση αναρωτιέται κανείς αν το υπεύθυνο υπουργείο έχει όντως (εθνικές) προτεραιότητες ή απλώς υπάρχουν (καλοπροαίρετες) προσωπικές απόψεις. Αν λοιπόν οι υπάρχουσες υπογραφές της Ελλάδας σε επίσημα διεθνή έγγραφα έχουν νοήμα το ερώτημα θα μπορούσε να διαμορφωθε: αντι να τρέχουμε στην αντιπέρα πλευρά του Ατλαντικού δεν θα έπρεπε να σκεφτούμε πως θα εναρμονιστούμε (πραγματικά) με τον ΕΧΑΕ; Από εκεί και πέρα όντως τα προβλήματα ποιότητας, κόστους, μεταγγραφών, κτλ υφίστανται, αλλά έως ότου οι πολιτικοί μας αποφασίσουν να κάνουν (σοβαρή και σταθερή) πολιτική μάλλον δεν έχουμε ελπίδα περιορισμού τους.
Σχόλιο by Γιώργος Σταμέλος — 23/02/2010 @ 07:43
Ωφελήθηκα πολύ από αυτά ακριβώς τα «τοπικά κολλέγια» (community colleges) της Καλιφόρνιας. Είχα διακόψει τη φοίτησή μου σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο διεθνούς κύρους, και είχα μείνει ουσιαστικά μετέωρος χωρίς πτυχίο, χωρίς δουλειά, χωρίς τίποτα. Σε community colleges άρχισα να παίρνω μαθήματα για να συνεχίσω τη ζωή μου. Παίρνοντας ένα και μόνο μάθημα πληροφορικής σε community college, και με τη βοήθεια μιας διασύνδεσης του καθηγητή μου, βρήκα την πρώτη μου σοβαρή δουλειά και ξεκίνησα την καριέρα μου σαν μηχανικός λογισμικού. Σε community colleges ξεπέρασα το την αδυναμία μου να γράφω, παίρνοντας απλά μαθήματα αγγλικών (basic writing). Έμαθα Ισπανικά, και πήρα πολλά μαθήματα λογοτεχνίας, μέσω των οποίων γνωρίστηκα με την κοινωνία μου και εφοδιάστηκα με μάθηση που μου χρησιμεύει σε όλη μου τη ζωή. Τα δίδακτρα πραγματικά ήταν πάμφθηνα και η διαδικασία εισαγωγής μηδαμινή. Δεν χρειαζόταν κάν πτυχίο λυκείου. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να αποδείξω πως ήμουν κάτοικος Καλιφόρνιας για ένα τουλάχιστο χρόνο, αλλιώς τα δίδακτρα θα ήταν πολύ ακριβότερα. Πολλά χρόνια αργότερα ολοκλήρωσα το πτυχίο μου στη Φυσική από κανονικό πανεπιστήμιο. Εκτός από το ένα μάθημα πληροφορικής, δεν πήρα κανένα άλλο τεχνικό μάθημα (π.χ. φυσικής ή μαθηματικών) σε community college. Η θετική εμπειρία με τα μαθήματα φιλολογίας που είχα πάρει με ώθησε να τα συνεχίσω στο πανεπιστήμιο και να πάρω δευτερεύοντα τίτλο σπουδών στο πτυχίο μου (minor degree) στην αγγλική φιλολογία. Η μεταγραφή μου σε κανονικό πανεπιστήμιο δεν ήταν αυτόματη. Έκανα αίτηση μετεγγραφής από το πρώτο ιδιωτικό πανεπιστήμιο που είχα πάει, αλλά χρησιμοποίησα πολλά από τα μαθήματα του community college για να καλύψω τις απαιτήσεις γενικής εκπαίδευσης.
Δεν ξέρω πως θα μπορούσε να εφαρμοστεί αυτό στην Ελλάδα. Υπάρχουν αρκετές διαφορές στο δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα. Στις ΗΠΑ τα πανεπιστήμια έχουν πιο ευρύ χαρακτήρα εκπαίδευσης απ” ότι στην Ελλάδα. Οι φοιτητές υποχρεώνονται να πάρουν σημαντικό αριθμό από μαθήματα γενικής εκπαίδευσης, π.χ. ένας φοιτητής φυσικής υποχρεώνεται να πάρει μαθήματα σε κλάδους όπως φιλολογία, ψυχολογία, ιστορία, κ.λ.π. Ένας φοιτητής φιλολογίας υποχρεώνεται να πάρει μαθήματα επιστήμης, όπως μαθηματικά, βιολογία, ή χημεία. Πολλά από αυτά τα μαθήματα μπορούν να καλυφτούν σε community colleges, τα οποία συμπληρώνουν ένα κενό ανάμεσα στο λύκειο και στο πανεπιστήμιο. Στην Ελλάδα υποτίθεται πως τελειώνεις τη γενική εκπαίδευση με το λύκειο (το οποίο τελείωσα χωρίς όμως να μάθω να γράφω σωστή έκθεση). Θα πρότεινα σε πρώτο βήμα να δοκιμαστεί χωρίς καμιά εγγύηση μετεγγραφής σε ΑΕΙ, ώστε σκοπός να είναι η μάθηση και όχι η βόλεψη. Ο συνδυασμός με ΤΕΙ είναι καλή ιδέα, διότι μπορεί να δοκιμαστεί η ιδέα σε οργανισμούς εκπαίδευσης που ήδη υπάρχουν. Ισως ο όρος «κολλέγιο» να είναι άστοχος, μια που είναι τόσο φορτωμένος με αντιδράσεις στα ιδιωτικά κολλέγια. Θα πρότεινα κάποιο καθαρά Ελληνικό όρο, όπως Δημοτικό Πανεπιστήμιο.
Σχόλιο by Αλέξανδρος Αθανασόπουλος — 23/02/2010 @ 07:56
Αξιότιμε κε υφυπουργέ,
θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι οι προτάσεις για τα κολέγια μετά το λύκειο για 2 έτη,
είναι ανεφάρμοστες, προσωπικά για μένα απαράδεκτες.
Το πρόβλημα στην παιδεία είναι το 3% , δεν δίνονται λεφτά δηλαδή για την παιδεία.
Εαν δώσετε λεφτά στα ΑΕΙ, στα ΤΕΙ, στα λύκεια ,στα γυμνάσια, στα δημοτικά, στα νηπιαγωγεία,
εαν αυξήσετε τους μισθούς των νηπιαγωγών,των δασκάλων,των καθηγητών,
εάν βάλετε αξιοκρατία και όχι κομματοκρατία και τότε θα δείτε πραγματική βελτίωση στην παιδεία μας.
Αλήθεια σε εμάς τους απόφοιτους των γεωπονικών σχολών & πολυτεχνείων που κάναμε 5 έτη,
γιατί δεν μας αναγνωρίζετε άμεσα ως μάστερ το πτυχίο και μας καθυστερείτε ;
Ευχαριστώ για το χρόνο σας
Συγνώμη για το ίσως έντονο ύφος μου, αλλά είμαι σοβαρά προβληματισμένος & αγανακτισμένος
για την πορεία της παιδείας μας
Ντίνος Μακάς
απόφοιτος δημοσίου γυμνασίου-λυκείου-πανεπιστημίου
γεωπόνος Π.Ε. από Α.Π.Θ.
Λάρισα
Σχόλιο by ΝΤΙΝΟΣ ΜΑΚΑΣ — 23/02/2010 @ 08:41
Αξιότιμε Κε Υφυπουργέ,
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με το περιεχόμενο των κατα τα άλλα εξαιρετικά δημιουργικών προτάσεών σας.
Ο χώρος δεν επιτρέπει πλήρη ανάλυση, αλλά ως γνωρίζετε το μετασχολικό εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας δεν έχει σχέση με το σύστημα των ΗΠΑ, αλλά και η γεωγραφία μας (εξ ου και community colleges, όπως σίγουρα γνωρίζετε) επίσης απέχει πολύ.
Από την όλοι σίγουρα θα αναγνωρίσουμε την έμφυτη ανάγκη σας να πρωτοτυπήσετε και να αφήσετε το στίγμα σας στην Ελληνική παιδεία…
Το κύρος σας όμως ενδέχεται να σας επιτρέψει να κάνετε κάτι ουσιαστικό, χωρίς να ακολουθεί κατά γράμμα πολιτικές προκηρύξεις εκλογικού τύπου. Τα Community Colleges είναι και ένας τρόπος να «μη κάνουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά να κάνουμε κάτι χωρίς να κάνουμε τίποτα, διότι τέτοια ώρα τέτοια λόγια…»
Χωρίς να διατείνομαι ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια πρέπει να επιτραπούν ή όχι, προτείνω ότι το απλούστερο έιναι και το καλύτερο, και όσο περιπλέκεται το μετασχολικό σ΄συτημα για πολιτικές ή προσωπικές σκοπιμότητες, τόσο οι Έλληνες θα είναι η μεγαλύτερη ομάδα ξένων φοιτητών στην Αγγλία, και, εικάζω σύντομα, αλλού.
Με εκτίμηση,
Γ. Αλεξάντερ,
(Απόφοιτος Δημοσίων πανεπιστημίων, Μεταπτυχιακά)
Σχόλιο by Γκρεγκ Αλεξαντερ — 23/02/2010 @ 09:31
Η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι μια καυτή πατάτα που εδώ και πολλά χρόνια κανένας από τους «γενναίους » της πολιτικής δεν έχει καταφέρει να την αγγίξει με αξιώσεις για το μέλλον, γιατί και με το βλέμμα ακόμα «καίει»!!
Δηλαδή δεν βλέπουμε ότι το υπάρχον σύστημα έχει τελματώσει σε όλα τα επίπεδα!!?
Δεν βλέπουμε ότι τα παιδιά τελειώνουν το λύκειο και μετά το πανεπιστήμιο και δυστυχώς παραμένουν αγράμματα και απαίδευτα αλλά με πτυχίο πανεπιστημίου!!?Δεν βλέπουμε ότι τα πανεπιστήμια έχουν γίνει το βασίλειο του ρουφιάνου, του χαφιέ, του βύσματος (πολιτικού ή άλλου) αλλά και του παπαγαλισμού??? Η κουβέντα όλο περιστρέφεται γύρω από τα επαγγελματικά δικαιώματα και άλλες τέτοιες εξυπνάδες.. Στον ιδιωτικό χώρο, ξέρετε τι εύκολα σε απολύουν κι ας έχεις πτυχίο πανεπιστημίου και 2-3 masters αν δεν ανταποκρίνεσαι στις προσδοκίες του εργοδότη σου αλλά και στις απαιτήσεις της εργασίας σου.. Αφήστε λοιπόν να προχωρήσει το σύστημα, γιατί όποιος είναι καλός στη δουλειά του, φροντίζει να επιμορφώνεται και να προοδεύει στο αντικείμενο του ΔΕΝ πρόκειται να χαθεί!! ΕΚΤΟΣ βέβαια αν ο αυτοσκοπός μας είναι να μπούμε στο δημόσιο και να κατοχυρώσουμε τη θεσούλα μας και τον μισθουλάκο μας. Εκεί βέβαια θίγονται τα κεκτημένα επαγγελματικά μας διακιώματα!! Αφήστε που με το υπάρχον σύστημα βασιλεύουν τα ιδιωτικά φροντιστήρια και απαξιώνεται το ίδιο το δημόσιο σχολείο, για το οποίο όλοι κόπτονται και υπερμάχονται!!
Ας γίνει επιτέλους μια αρχή από κάποιον γενναίο, είτε αυτός λέγεται Πανάρετος, είτε λέγεται Μπαμπινιώτης είτε Αδαμάντιος Κοραής!!!
Αν κι απ’ότι διαβάζω η υπουργός παίζει μπάλλα σε άλλο γήπεδο !! Κρίμα!!!
Σχόλιο by ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΡΤΖΑΛΑΣ — 23/02/2010 @ 09:47
Φαινεται εξαιρετικη ιδέα και η πρακτικη εφαρμογη της στις ΗΠΑ δίνει μια χειροπιαστη εικόνα. Το θέμα είναι ποσο ευκολα θα μπορούσε να επιτευχθει μια τέτοια αλλαγη στην αρτηριοσκληρωτική ελληνικη κοινωνια που βολεύται πισω απο τις υπάρχουσες προβληματικές καταστάσεις.
Τελος θα ηθελα να μαθω αν μέσα από τα κολλέγια θα γινεται η εκπαίδευση για όλους τους τομείς της εργασιακής κοινωνίας απο ατομα που θελουν να σπουδασουν οικονομικα σε πανεπιστημιο μέχρι υδραλικούς, ψαραδες ή ταξιτζιδες. Δε το θεωρω κακο εφ’όσον υπάρχει η αντίστοιχη διαφοροποίηση απλα θα ηθελα να το αποσαφηνίσω.
ευχαριστω
Σχόλιο by Art — 23/02/2010 @ 09:48
Εάν και πράγματι πιστεύω ότι η λύση είναι να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων ώστε να υπάρξει επιτέλους η δια βίου εκπαίδευση και συμφωνώ απόλυτα με τον Γ. Αλεξάντερ, εντούτοις θα πρέπει να παραδεχθώ ότι η πρόταση του κ Υφυπουργού είναι άκρως ενδιαφέρουσα.
Η μόνη διαφωνία που μπορεί να υπάρξει είναι η στελέχωση και η διοίκηση των κολεγίων και κατά πόσο αυτή θα ανατεθεί στους κατά τόπους – συνήθως διεφθαρμένους και καρεκλοκένταυρους – τοπικούς άρχοντες.
Επιτέλους κάποια στιγμή θα πρέπει σε αυτή την χώρα να υπάρξει πιστοποίηση επαγγελματικών προσόντων για κάθε επάγγελμα.
Επιτέλους σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να μπορείς να μετ εξελιχθείς από τη μία βαθμίδα της εκπαίδευσης σε μία άλλη.
Επιτέλους σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να σταματήσουν oi insider (καθηγητές – φοιτητές – απόφοιτοι) πανεπιστήμιων να αποτρέπουν την πρόοδο όλων αυτών που δεν είχαν την τύχη (και το μυαλό θα προσέθετα) να εισαχθούν σε κάποιο πανεπιστημιακό ίδρυμα κατά την έξοδο τους από το λύκειο, αλλά παράλληλα έχτισαν μία αξιοζήλευτη καριέρα.
Επιτέλους σε αυτή την χώρα οι βολεμένοι «δημόσιοι καθηγητές» θα πρέπει να αξιολογηθούν και πολλοί από αυτούς να αποπεμφθούν διότι ούτε για βοηθοί κλητήρα δεν θα ήταν ικανοί να προσληφθούν στον ιδιωτικό τομέα -εννοείται ότι υπάρχουν και πάρα πολλοί άξιοι που τιμούν την θέση και το αξίωμα τους .
Επιτέλους σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να πιστοποιούνται και να αξιολογούνται επαρκώς και συνεχώς άπαντες.
Με εκτίμηση,
Μάνδαλος Κωνσταντίνος
Σχόλιο by Κωνσταντίνος — 23/02/2010 @ 10:02
Φοβάμαι ότι ξεκινάτε από λάθος βάση. Πρέπει να ξεκινήσετε από την αρχή.
Πού σκοπεύει το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα;
Επιλέγουμε τους πλουσιότερους πνευματικά και δαπανούμε για να τους πλουτίσουμε ακόμη παραπάνω, αδιαφορώντας αν η κοινωνία μας χρειάζεται τις ειδικότητές τους;
Μήπως γεμίσαμε άνεργους πτυχιούχους και επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό;
Μήπως είναι υπερβολικό το 80% των νέων να ακολουθεί την τριτοβάθμια εκπαίδευση; Ποιος θα κάνει τις υπόλοιπες δουλειές;
Ποιο είναι το αντίστοιχο ποσοστό στην Καλιφόρνια;
Μήπως πρέπει να δούμε τις ανάγκες των νέων και της κοινωνίας;
Οι γονείς ξοδεύουν και τα παιδιά σπουδάζουν για να βρουν δουλειά.
Ανοίξτε μία ιστοσελίδα και ζητήστε από τους εργοδότες να δηλώσουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες αυτών που θα ήθελαν να προσλάβουν ή να συνεργαστούν την επόμενη πενταετία.
Θα δείτε ότι η ζήτηση για εκπαίδευση θα προσαρμοστεί αμέσως στην ζήτηση για εργασία.
Εισάγετε στο εκπαιδευτικό σύστημα αυτά τα γνωστικά αντικείμενα και αυτές τις δεξιότητες. Άλλα στην δευτεροβάθμια επαγγελματική, άλλα στην τριτοβάθμια, άλλα σαν μεταπτυχιακά και άλλα ανεξάρτητα (πχ βαλκανικές γλώσσες)
Αδιαφορήστε για τις αντιδράσεις πανεπιστημιακών που θα λιγοστέψουν οι φοιτητές τους και κατευθύνετε πόρους στην δια βίου μάθηση και στην μέσω διαδικτύου εκπαίδευση.
Όλες οι μεγάλες ξένες εταιρείες επιθυμούν σωστή υποστήριξη των προϊόντων τους (από μηχανές θαλάσσης μέχρι ιατρικά μηχανήματα και χρηματοοικονομικά προϊόντα) Διευκολύνετε την διεξαγωγή σεμιναρίων για νέες τεχνολογίες και προϊόντα μέσα σε δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Ως εκπαιδευτής σε ΙΕΚ από το 1996 έχω να επισημάνω τα εξής:
Το υπόβαθρο των εκπαιδευομένων είναι πολύ χαμηλό. Είναι όσοι απέτυχαν στις πανελλαδικές και απεχθάνονται το σοβαρό διάβασμα. Έχουν όμως πολλές ικανότητες και μπορούν να διαπρέψουν σε τεχνικά επαγγέλματα που έχουν ζήτηση. Αν εισαχθούν στα ΙΕΚ γνωστικά αντικείμενα απαραίτητα για την μετάβαση στην τριτοβάθμια, όπως ανώτερα μαθηματικά, θα χάσουμε και τους εκπαιδευόμενους που έχουμε. Ούτε τεχνικοί ούτε φοιτητές θα βγαίνουν.
Το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι να να βρούμε βιβλιογραφία για το αντικείμενό μας προσαρμοσμένη στο επίπεδο των εκπαιδευομένων. Εκεί χρειαζόμαστε βοήθεια από το υπουργείο. Αν όχι βιβλία τουλάχιστον απλουστευμένο υλικό μέσω διαδικτύου. Έστω με εθελοντική συμβολή των ίδιων των εκπαιδευτών.
Σχόλιο by Γεώργιος Νικόπουλος — 23/02/2010 @ 10:16
Ένας θεσμός, όπως αυτός του αυτοδύναμου/αυτοδιοικούμενου community college, είναι βιώσιμος και δρα εποικοδομητικά εάν υποστηρίζεται από νοοτροπίες και παραδόσεις της κοινωνίας. Τα αμερικάνικα κολλέγια, ιδιαίτερα στην Καλιφόρνια, όσο και αν ακούγεται μελό, αποτελούν πολιτισμικό στοιχείο του λεγόμενου «αμερικάνικου ονείρου». Επιτρέψτε μου λίγα επιφανειακά παραδείγματα για να γίνει σαφές τι υπαινίσσομαι. Το διετούς φοίτησης κολέγιο της (παλιάς) γειτονιάς μου στο Glen Ellyn του Ιλινόι αποτελεί πολιτιστική καρδιά στα περίχωρα του δυτικού Σικάγο, με βιβλιοθήκες, επιστημονικές, πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις για την κοινότητα πέραν από την παροχή δια βίου εκπαίδευσης. Υπάρχουν άραγε αντιστοιχίες με την εκπαιδευτική/κοινωνική δραστηριότητα ΑΕΙ, ΤΕΙ ή ΙΕΚ της Ελληνικής επαρχίας; Το Northern Illinois State College στο DeKalb μετεξελίχθηκε σε Northern Illinois University προσθέτοντας (από το 1955 διαρκώς) μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα, παραμένει μικρό πανεπιστήμιο αλλά αναγνωρίζεται ως Εθνικό Πανεπιστήμιο στο αμερικάνικο σύστημα (αν και στο χαμηλότερο 25% της κατάταξης). Ενδιαφέρον όμως έχει η συμπαράσταση της τοπικής κοινωνίας στην πρόοδό του, η αξιοποίηση της γειτονίας του με το Fermi National Accelerator Laboratory και άλλους ερευνητικούς οργανισμούς. Υπάρχει αντίστοιχο παράδειγμα στην Ελληνική κοινωνία; Τέλος ας δει κανείς την εξέλιξη του UCLA, αρχίζοντας από κολέγιο για δασκάλους, χωρίς νομοθετικές ρυθμίσεις. Έχει δείξει η κοινωνία μας τέτοια δυναμική, έστω εξυπηρετώντας την «καπιταλιστική ανάπτυξη», να χρησιμοποιήσει νέους, αυτοδύναμους, έξω από το εθνικό πανεπιστημιακό σύστημα θεσμούς χωρίς να διαφθαρούν στη γέννησή τους; Βεβαίως και είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε νοοτροπίες και κατεστημένες πρακτικές αλλά το γεγονός ότι έχουμε αυτή τη δυνατότητα δεν προϋποθέτει ότι η πιθανότητα τα ΙΕΚ να μετεξελιχθούν σε αυτοδύναμα τοπικά κολέγια, ή η ίδρυση τοπικών κολεγίων να απαξιώσει τα φροντιστήρια είναι μεγάλη. Πιστεύω ότι πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους να φέρουμε την τριτοβάθμια εκπαίδευση κοντά στην τοπική κοινωνία, εάν πράγματι θέλουμε να αξιοποιήσουμε τον όποιο δυναμισμό διαθέτει η κοινωνία μας, αλλά δεν βλέπω γιατί θα πρέπει να ιδρύσουμε μία νέα βαθμίδα εκπαίδευσης.
Εξ όσων αντιλαμβάνομαι έφτασε η ώρα να πούμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη (δεν άκουσα όμως να καταγγέλλεται ως παράνομη-ανεντιμη η φροντιστηριακή απασχόληση των λειτουργών της Βθμιας εκπαίδευσης). Έφτασε η ώρα να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητές μας, να αναβαθμίσουμε θεσμούς και να χρησιμοποιήσουμε δημιουργικά το ανθρώπινο δυναμικό, το συντομότερο δυνατόν. Μας αρέσει ή δεν μας αρέσει όμως το μεγαλύτερο απόθεμα εκπαιδευτικής δεοντολογίας (όσο και εάν υστερεί των απαιτήσεων) βρίσκεται στα πανεπιστήμια και πιστεύω ότι από εκεί πρέπει να αρχίσουμε. Ας ενισχύσουμε λοιπόν τα ΑΕΙ/ΑΤΕΙ και ας τους αναθέσουμε (χωρίς να ιδρύουμε καινούργια)να ιδρύσουν σε συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες κοινοτικά κολέγια, ως παραρτήματα, για τα οποία θα έχουν την αποκλειστική ευθύνη των προσφερομένων σπουδών, θα αξιολογούνται και θα χρηματοδοτούνται σύμφωνα με τα επιτεύγματά τους. Ας δώσουμε τη θεσμική δυνατότητα στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα να εξάγουν επιστημονικό πολιτισμό στην τοπική κοινωνία. Τα παράπλευρα οφέλη, αρχής γενομένης από της επιλογής φοιτητών από προκαταρκτικές σπουδές στα κοινοτικά κολέγια ή της ανακατανομής του επιστημονικού δυναμικού στα πανεπιστήμια, είναι πολλά αλλά το σημαντικότερο όφελος αφορά στον δυναμισμό της κοινότητας.
Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι ο θεσμός του κοινοτικού κολλεγίου έχει να προσφέρει πολλά εάν είναι ενταγμένος στο κύριο κορμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ότι θα εξελιχθεί σε νέα πληγή εάν αποτελέσει άλλη, εναλλακτική, επιλογή. Βεβαίως απομένει να μελετηθεί το ουσιαστικότερο πρόβλημα, αυτό της χρηματοδότησης υποδομών (όσο και εάν αποφύγει κανείς εργαστηριακές υποδομές απομένουν άλλες ουσιαστικές ανάγκες προσωπικού, βιβλιοθηκών κτλ) και αξιοποίηση τεχνολογιών επικοινωνίας και εκπαίδευσης. Βεβαίως, η ίδρυση κοινοτικών κολεγίων δεν λύνει αυτόματα το πρόβλημα εισαγωγής στο πανεπιστήμιο ούτε την άμεση ανάγκη αναβάθμισης του Λυκείου. Επιπλέον καθιστά περισσότερο επείγουσα την αναβάθμιση-αυτοδιοίκηση-αξιολόγηση-χρηματοδότηση των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Σχόλιο by Spyros Tzamarias — 23/02/2010 @ 11:02
Αξιότιμε κύριε υφυπουργέ,
είναι πράγματι κουραστικό κάθε φορά που κάποιος αναλαμβάνει την εξουσία να προσπαθεί να αλλάξει εξ ολοκλήρου το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Θα έπρεπε αυτό κάποια στιγμή να προβληματίσει όλο το πολιτικό σύστημα. Οι προσωπικές φιλοδοξίες του καθενός δεν μπορούν να γίνονται η ταλαιπωρία όλου του λαού.
Κατά πρώτο λοιπόν θα έπρεπε να βελτιώσετε το ήδη υπάρχον σύστημα πριν από την πλήρη απαξίωσή του. Υπάρχουν ΤΕΙ για παράδειγμα, που ακόμα δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα ακόμα κι αν έχουν περάσει τριάντα χρόνια λειτουργίας. Υπάρχουν »κολλέγια» όπου τάζουν επαγγελματικά δικαιώματα και εισπράττουν τεράστια ποσά για δίδακτρα. Τα φροντιστήρια πλουτίζουν στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση κυρίως επειδή οι πολιτικές όλων των χρόνων που πέρασαν απαξίωσαν την λειτουργία της. Αφού λοιπόν το Λύκειο εξυπηρετεί τη γενική εκπαίδευση των ελλήνων γιατί να χρειάζεται εκ νέου αυτό? Ένας νέος που έχει τελειώσει το Λύκειο έχει ή δεν έχει τις βάσεις για να εισαχθεί στην κοινωνία? Κατά τη γνώμη σας, εφόσον χρειάζεται άλλα δύο χρόνια «εκπαίδευση», δεν την έχει. Ουσιαστικά αυτό που λέτε είναι πως το σύστημα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν προσφέρει τίποτε ολοκληρωμένο και χρειάζεται άλλα δύο χρόνια. Ένας μαθητής θα μπορεί να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο κατευθείαν από το Λύκειο ή θα πρέπει να περάσει υποχρεωτικά από το «Κολλέγιο» όπως το βαφτίζεται? Αν κατάλαβα καλά θα πρέπει υποχρεωτικά να πάει στο Κολλέγιο. Ακόμα και αν είναι άριστος μαθητής.
Η σύγκριση που κάνετε με την Καλιφόρνια είναι το λιγότερο ατυχής έως άστοχη. Μου κάνει εντύπωση πως παίρνετε ως παράδειγμα μία χώρα όπου ο πολιτισμός της ξεκινάει και τελειώνει με το αποκαλούμενο «American dream» δηλαδή ο εύκολος πλουτισμός και ο άκρατος υλισμός. Δε νομίζω δηλαδή πως παράδειγμά μας μπορεί να είναι ένα σύστημα μίας χώρας, που οι αξίες της είναι τόσο πνευματικά άστοχες. Η παιδεία δεν πρέπει να έχει κάποτε το χαρακτήρα που της αρμόζει ως έννοια? Τι είναι δηλαδή η παιδεία? Μόνο η εκπαίδευση σε ένα επαγγελματικό προφίλ για απόκτηση χρημάτων?
Συμπερασματικά να πω μόνο πως αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι κυρίως ειλικρίνεια. Το σύστημα που προτείνετε, κατά τη γνώμη μου πάντοτε, έχει ως σκοπό να μαζέψει κι άλλα χρήματα, αφού αυτά τα κολέγια θα έχουν χαρακτήρα πληρωμής (Τέρμα η δήθεν δωρεάν παιδεία και με υπουργική βούλα πλέον), καθώς και για να κερδίσετε κι άλλο χρόνο από την αγορά εργασίας απορρόφησης των νέων πτυχιούχων. Τώρα για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να είναι πτυχιούχος στα είκοσι δύο του χρόνια, ενώ σε αυτό που προτείνετε, μετατίθεται στα είκοσι τέσσερα χρόνια του… Άλλα δύο χρόνια ποιος θα ταΐζει αυτόν το νέο? Εσείς? Όχι βέβαια. Η οικογένειά του. Αν μπορεί. Που δεν θα μπορεί και κατά συνέπεια πάει περίπατο όλο αυτό που προβάλλεται ως κάτι που θα φτιάξει τα πράγματα, μάλλον θα τα περιπλέξει. Λύση υπάρχει τελικά? Βεβαίως και υπάρχει. Χίλιες λύσεις. Εφόσον όμως τα κριτήρια είναι προς μία παιδεία ουσίας, δηλαδή ποιότητας και όχι χρηματο – οικονομικής διάστασης.
Θα μπορούσατε για παράδειγμα να βελτιώσετε τις λειτουργίες των πανεπιστημίων ώστε αυτά να κάνουν το ξεσκαρτάρισμα των εισαχθέντων. Γιατί δεν παίρνετε αυστηρά μέτρα λειτουργίας των πανεπιστημίων ώστε να μην γίνεται αυτό το γνωστό μπάχαλο σήμερα? Ας έχουν εκείνα την ευθύνη. Ας έχουν κριτήρια εκείνα. Τα κριτήρια όμως στην Ελλάδα πάντα είναι σχετικά… Επίσης, έτσι θα αποκτούσαν τα πανεπιστήμια μεγάλη δύναμη ως αυτόνομες μονάδες και δεν είμαι σίγουρος πως αυτό θα λειτουργούσε δίκαια στην Ελλάδα – τη χώρα της αναξιοκρατίας. Αυτό ποιος θα το κοιτάξει εν τέλει? Νομίζω πως το πρόβλημα είναι βαθύτερο και οι διαφόρου είδους φόρμες απλά αλλάζουν το ένδυμα, όχι όμως την ουσία.
Ευχαριστώ πολύ για το βήμα που δίνετε. Αυτό είναι πράγματι είναι ένα βήμα δημοκρατίας.
Σχόλιο by Χρήστος — 23/02/2010 @ 11:06
Πολύ καλή ιδέα που συγκεντρώνει τεράστια πλεονεκτήματα! Θέλει όμως τόλμη η εφαρμογή της και σωστή μελέτη. Ουσιαστικά εισαγάγει τους δύο κύκλους σπουδών που προσπάθησε αλλά δεν τον άφησαν να εφαρμόσει και ο κ. Σουφλιάς. Το σύστημα σε γενικές γραμμές δουλεύει με μεγάλη επιτυχία εδώ και πολλά χρόνια στη Γαλλία άρα η εφαρμογή του εκεί αξίζει να μελετηθεί.Επιτυγχάνει μεγαλύτερη κινητικότητα στην τριτοβάθμια, αποσυμφόρηση των ΑΕΙ(όπου η φοίτηση θα περιοριστεί σε 2-3 χρόνια), εξοικονόμηση πόρων για δεκάδες χιλιάδες οικογένειες αφού τα 2 πρώτα χρόνια τα παιδιά θα φοιτούν κοντά στο σπίτι τους, άνεση χρόνου στους νέους ώστε πολύ πιο συνειδητοποιημένα να επιλέγουν τον κλάδο που τους ταιριάζει (σήμερα σε ηλικία 17 ετών αυτό δεν μπορεί να γίνει), δυνατότητα εξασφάλισης επαγγελματικής κατάρτισης σ εόσους διαπιστώνουν πως δεν επιθυμούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους χωρίς να πηγαίνει χαμένος ο μέχρι τότε χρόνος, χρησιμοποίηση επωφελώς κάποιων ΤΕΙ και Πανεπ. Τμημάτων χαμηλής ζήτησης, δυνατότητα εξαργύρωσης ενός περιορισμένου χρονικού διατήματος σπουδών, αποφόρτιση του Λυκείου από το άγχος των εισαγωγικών και ουσιαστικοποίηση των σπουδών εκεί, μείωση της ανάγκης για φροντιστήρια, κλπ, κλπ. Κάποιες σχολές π.χ Ιατρική θα μπορούν να κρατήσουν την ολότητα των σπουδών όπως σήμερα και να εξαιρεθούν
Σχόλιο by corfiat — 23/02/2010 @ 11:23
Το αυτονόητο που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πολλά χρόνια; Αναρωτιέμαι τι εμπόδισε την υλοποίησή του το 1995;
Σχόλιο by Κώστας Καβαλάρης — 23/02/2010 @ 11:59
κε Πανάρετε, τα κολέγια είναι ενδιαφέρουσα ιδέα όμως στην πράξη το πρόβλημα είναι αλλού.
Επειδή θα ήταν ανέκδοτο να μιλήσουμε για πρακτικές γνώσεις εντός σχολείου στην Ελλάδα, ας μιλήσουμε τουλάχιστον για τις θεωρητικές. Στην Ελλάδα, και ΜΟΝΟ στην Ελλάδα η ύλη του σχολείου/πανεπιστημίου είναι «θολή» και γεμάτη παγίδες.
Επειδή, με το νέο σύστημα πέρασα στο πανεπιστήμιο, σας ενημερώνω πως οι μαθητές του 20 που ξεσκιζόμασταν στο διάβασμα έπρεπε να πάμε στο φροντιστήριο για να μάθουμε τελικά τι θα μας ζητηθεί στο τέλος του χρόνου. Η κατάσταση είναι τραγική και εκτός ελέγχου.
Παράδειγμα: υπάρχει άλλο μέρος του κόσμου που καλούνται να εκπαιδευτούν μέσα σε λίγες μέρες τα 17χρονα σε τόσο πολύπλοκες ασκήσεις μαθηματικών σε μιγαδικούς (πραγματικούς+ φανταστικούς) αριθμούς; Μετά απορούμε γιατί έχουμε ανάγκη για το «ντοπάρισμα» γνώσης των φροντιστηρίων;
Αυτή, η ιδιαίτερα στείρα και χωρίς νόημα γνώση καλλιεργείται λόγω της εξεταστικής νοοτροπίας σε μια ύλη που δεν έχει όρια. Γι’αυτό και οι «μέτριοι» μαθητές (πχ. του 15) στην ελλάδα αριστεύουν στο εξωτερικό, διότι ξαφνικά συναντούν συγκεκριμένα «όρια» στην ύλη. Ακόμα και όταν η ύλη είναι μεγάλη ή δύσκολη στο εξωτερικό υπάρχουν όρια στα οποία μένουν «πιστοί» πρώτα οι καθηγητές και το εξεταστικό σύστημα. Υπάρχει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΕ ΛΟΓΙΚΟ ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ (SYLLABUS) στο οποίο ξέρει ότι θα εξεταστεί ένας μαθητής/φοιτητής σε κάποιο Highschool ή κολέγιο ή University της Καλιφόρνια. Πάνω στο ίδιο syllabus θα αξιολογηθούν και οι καθηγητές.
Κε Πανάρετε, βάλτε κανόνες δεοντολογίας στο «παιχνίδι» της μάθησης. Το πρόβλημα αυτό δεν λύνεται αντιγράφοντας τα Τοπικά Κολέγια της ΗΠΑ. Το πρόβλημα λύνεται φτιάχνοντας «ουσιαστικό» πρόγραμμα σπουδών με ένα «λογικό» χρονοδιάγραμμα χωρίς παράλογες «εκπλήξεις» στον τρόπο εξέτασης ή στα θέματα εξέτασης.
Σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα με ΚΑΝΟΝΕΣ θα μπορέσει να ανασάνει ο μαθητής και να αγαπήσει τη γνώση.
Παναγιώτης Πετεινάτος
ΥΓ. Επειδή γίνεται μεγάλη κουβέντα για τον τρόπο εισόδου στην Ιατρική, κε Πανάρετε, θα σας παρότρυνα να μελετήσετε το σύστημα εξετάσεων USMLE των ΗΠΑ. Το έχω μελετήσει προσωπικά διότι απευθύνεται και στους Έλληνες φοιτητές Ιατρικής που ενδιαφέρονται να ασκηθούν στις ΗΠΑ. Είναι ένα δύσκολο σύστημα εξετάσεων που ταυτόχρονα ΚΑΤΑΡΓΕΙ την παπαγαλία.
Σχόλιο by Παναγιώτης Πετεινάτος — 23/02/2010 @ 12:20
Πηγή:»ΤΟ ΒΗΜΑONLINE 24-11-2009″
«ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ: Με κλιμάκωση των καταλήψεων και των διαδηλώσεων απειλούν οι φοιτητές των πανεπιστημίων της Καλιφόρνιας στις ΗΠΑ, μετά την απόφαση των αρμόδιων πανεπιστημιακών αρχών να αυξήσουν κατά 32% (πάνω από 1.700 ευρώ) τα δίδακτρα του επόμενου ακαδημαϊκού έτους. Μέχρι στιγμής οι φοιτητές, πολλοί από τους οποίους αδυνατούν υπό τα νέα δεδομένα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, προχώρησαν μαζί με εργατικά συνδικάτα σε διαδηλώσεις και καθιστικές διαμαρτυρίες σχεδόν 2.000 ατόμων, ενώ δεν έλειψαν συμπλοκές μικρής κλίμακας με την αστυνομία και μικροτραυματισμοί.
Παράλληλα έγιναν καταλήψεις κτιρίων στις πανεπιστημιουπόλεις της Σάντα Κρουζ και του Μπέρκλεϊ, οι οποίες διαλύθηκαν με τη χρήση αστυνομικής βίας και οδήγησαν στη σύλληψη 17 ατόμων.
Σύμφωνα με τα νέα μέτρα, τα ετήσια δίδακτρα για το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 θα ανέρχονται κατά μέσον όρο σε 6.933 ευρώ (από 5.240 ευρώ για εφέτος). Σε αυτό το ποσό θα πρέπει να προστεθούν άλλα 673 ευρώ για υπηρεσίες της πανεπιστημιούπολης, ενώ, αν συνυπολογίσει κανείς τα ετήσια έξοδα για τη στέγαση και την αγορά βιβλίων, θα πρέπει να προσθέσει κατά προσέγγιση άλλα 10.770 ευρώ.»
Αυτό το σύστημα ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ κ.Υφυπουργέ θέλετε να εφαρμόσετε???
Η εκπαίδευση είναι κοινωνικό αγαθό και πρέπει να έχουν σ’αυτό πρόσβαση όλοι με ίσες δυνατότητες και όχι μόνο τα κολλεγιόπαιδα….
Σχόλιο by ARISTOTELIS — 23/02/2010 @ 12:24
Ωραια ολα αυτα σταν σκεψη, αλλα μηπως να βελτιωναμε πρωτα το υπαρχον συστημα και μετα να το αλλαξουμε ριζικα;
Διαβαζω οτι θελετε να βαλετε ενα σκαλι ακομη αναμεσα στο λυκειο και το πανεπιστημιο. ωραια ως εδω.
Δεν ειδα καπου πως θα ανεβαινεις ομως στο επομενο σκαλι, το πανεπιστημιο. παλι με εξετασεις;
Απο οσα διαβασα ομως, αυτο που αποκαλείτε «κολλεγιο» θα ειναι σαν αλλα 2 χρονια λυκειο! χωρις το χαρτι που παιρνεις να σε βοηθαει να βρεις δουλεια.
Ενα πραμα σαν τα σημερινα ΙΕΚ, που πας, τα σκας χοντρα και το χαρτι που παιρνεις ειναι για την τουαλετα…
Σπουδαζεις δυο χρονια και δεν εχεις καν την επιλογη των κατατακτηριων για καποιο ΑΕΙ/ΤΕΙ… δεν πανε μονο αχρηστοι σε ΙΕΚ, πανε και καποιοι που δεν τα καταφεραν στις πανελληνιες…
Αναγνωριστε πρωτα τα ΙΕΚ, δωστε ευκαιριες στα παιδια απο ΑΕΙ/ΤΕΙ και μετα βλεπουμε για τοσο ριζικες αλλαγες.
Σχόλιο by Θανασσης — 23/02/2010 @ 14:23
Καλησπέρα κύριε, δεν ξέρω πολλά γράμματα (είμαι απόφοιτος Λυκείου) που στην εποχή μου 1982 είχε ίσως κάποια αξία! Λόγω ειδικών συνθηκών δεν μπόρεσα να μορφωθώ εκείνη την εποχή παρόλο που θα ήθελα πάρα πολύ να πάω ΤΕΙ ή Πανεπιστήμιο. Και παρόλο που προσπάθησα να πάω σε κάποιο ΙΕΚ δημόσιο λόγω ηλικίας αποκλείομαι. Για ιδιωτικό δεν το συζητώ λόγω οικονομικών δυσκολιών!! Εχω ήδη ένα γυιό πρωτοετή αριστούχο σε επαρχιακό ΤΕΙ σε τεχνικό τομέα. Αρχίζω λοιπόν να ελπίζω ότι ίσως και εγώ έστω και σε αυτήν την ηλικία, μπορέσω να σπουδάσω. Γιατί η σπουδή μιας κοινωνίας είναι και η «παιδεία» της σε γενικότερη έννοια.Μακάρι αυτή η καινοτομία να είναι εφικτή και στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα…
Σχόλιο by Dimitra — 23/02/2010 @ 14:29
Συγχαρητήρια για την πρότασή σας. Αν και διατυπωμένη σε γενικές γραμμές, δείχνει το δρόμο για την απολύτρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από την τριτοβάθμια, την αξιοκρατία και την απαλλαγή των νέων από το άγχος του άγνωστου μέλλοντός τους. Είθε να υλοποιηθεί ατή η πρόταση.
Σχόλιο by Κων/νος Ακριτίδης — 23/02/2010 @ 14:42
Axiotime ke yfypourge,
sygnomi kat’arhin ya ta fragkohiotika.
To shedio einai to pleon efarmosimo kai anagkaio stin Ellada an einai na orthovatisei pote i ekpaidefsi, na meiothoun ta frontistiria, na apodesmefthei to lykeio (kai na ginoume ohi Kalifornia alla Notia Korea pou xekinise me mia katastrofiki polemiki dekaetia prin 60 hronia opos emeis kai einai simera pagkosmia ekpaideftiki kai ohi mono dynami). Ehontas foitisei kai doulepsei se 3 systimata ekpaidefsis (Ellas, USA, Gallia) alla kai ehontas erevnisei tin elliniki paideia os gnostiko antikeimeno tha elega pos nomizo oti mallon apaitountai :
a) i leitourgia (opos tin porteinete) community colleges (2hronon) se epipedo perifereias/2-3nomon meso aporoffisis/metallagis proyparhonton IEK, TEI kai ouranokatevation tmimaton AEI horis foitites kai ohi i dimiourgia enos epipleon vathmou;
b) i symptixi kai leitourgia ligon (5-7) panepistimiakon polon pou na perilamvanoun ena proto kyklo spoudon se style liberal arts college (kai stin triti hronia tou opoiou boroun na perasoun osoi ton community colleges theloun kai boroun na synehisoun – oi ypoloipoi vgainontas stin agora ergasias me kali tehniki alla kai geikis coultouras katartisi) o opoios dialegei tous foitites me dika tou kritiria (alla kai me kapoia standardized tests); kai ena kyklo metaptyhiakon/didaktorikon pou pali dialegei anexartita tous foitites tou;
c) To systima community college epitrepei osa eipate (opos epitrepei kai mia defteri efkairia ya osous den pigan tromera sto lykeio os efivoi alla orimasan kai doulepsan meta) kai to systima liberal arts college epitrepei stous foitites na ehoun pio anoihtes epiloges prin exidikefthoun (pois xerei sta 18 tou ti pragmati thelei na kanei?);
epitrepei episis se tmimata pou den ehoun anagkastika pollous (i kalous) foitites (kyrios ta Humanities) na einai pio dynamika hari stous foitites allon tmimaton pou einai ypohreomenoi na pernoun mathimata ekei (afto einai kai pros ofelos toson ton ligon alla apo endiaferon exeidekevomenon foititon oso kai ton kathigiton pou ehoun ena pio mikto kai kalyterou epipedou akroatirio sta proptyhiaka);
prepei na papsoun pleon ta tmimata Humanities stin Ellada (alla kai stin ypoloipi Evropi) pou aploustata ehoun osous den boresan na boun sta «kala» «epaggelmatika» tmimata style nomiki,dimosies sheseis, oikonomika, paidagogika ktl.
d) tin ypohreosi ton kathigiton na zoun ston horo opou ekteloun ta kathigitika tous kathikonta, me taftohroni ypohreosi ton panepistimiakon idrymaton na ehoun katalliles synthikes erevnas (opos vivliothikes, ergastiria) kai ypostirixis (grafeia, prosopiko pou na ehei katartisi kai ohi kyries pou xekinisan os katharistries kai piran metataxi os ypefthynes evropaikon programmaton horis na xeroun xeni glossa i na htypan ypologisti)
e) na papsei oli afti i filologia peri epaggelmatikon dikaiomaton tou ptyhiou; ta epaggelmatika «dikaiomata» ta prosdiorizei o ergodotis (kratos meso ASEP i idiotis opos thelei) pou pshanei kapoion katallilo gia mia ergasia, ohi o aftos pou parehei tin paideia! Aftos pou parehei tin paideia prepei apla na skeftetai ya to mellon ton foititon tou (kai tha skeftetai an vlepei oti oti kalyteroi foitites protiman na ton apofygoun kai na pane allou);
f) na papsei afti i apaxiosi tou ekpadeftikou ergou pou proothoun kai orismenoi apo tous sholiastes oti enas panepistimiakos pou tha doulevei community college i se liberal arts college einai anagkastika ypodeesteros dioti den kanei erevna; to ekpaideftiko ergo einai simantikotero apo tin erevna kai epipleon tipota den apokleiei stin Ameriki tous panepistimiakous liberal arts college na kanoun erevna; alla etsi ki allios oloi den boroun na ginoun kathigites sto harvard i stin EHESS sto Parisi, yati na einai diaforetika stin Ellada?
g) na dialegoun ta panepistimia posous foitites tha pernoun, alla na xekatharizei to ypourgeio ta numerus clausus ya orismenous epaggelmatikous tomeis i exeidikefsi to opoion ginetai se ena dimosio idryma (iatrikes, nosiliakis, stratiotika)
h) fysika prepei epipleon na papsei kai i topiki koinonia na skeftetai me tin logiki mas hreaizontai 55 taxiarhies kai 55 AEI/TEI ya na gemizoun oi garsonieres kai na trogontai ta souvlakia alla ya’fto hreiazetai kai ta ekpaideftika idrymata na doulevoun pragmatika ensomatomena mesa stin topiki koinonia; ola ta americanika college campuses prosferoun ypiresies stous foitites pou den theloun na fygoun apo ekei alla endynamonoun kai tis topikes koinonies kanontas tin na katalavei oti to symferon tis den einai mono sta souvlakia kai stis garconnieres (einai stin anaptyxi kainotomon epaggelmatikon/politistikon/perivantologikon drastiriotiton) alla afto apaitei kai ena ekpaideftiko/tehniko prosopiko pou leitourgei os pyrinas topika.
i) apaitei episis na papsei i logiki ton panepistimiakon tzakion (eite se epipedo oikogeneaikou onomatos eite se epipedo kommatos eite se epipedo sholis);
j) terma stis metagrafes ya opoiondipote logo. Opos terma kai stin «koinoniki» logiki tou ellinikou kratous pou anti na dosei ena epidoma se kapoion pou eite ehei kapoio proliam ygeias ite kapoio koinoniko haraktiristiko (polyteknos) tou prosferei adeia KTEL, taxi, peripterou, thesi stin Astynomia akoma kai thesi stin Iatriki sholi. Allo koinoniki politiki kai allo axiokratiki katartisi dimosiou tomea, i eidikevmenon theseon kai fysika plirosi theseon AEI.
k) na yparhoun didaktra alla kai mia politiki oikonomikis voitheias; simera oi foroi plironoun ya na pigainoun sta kala tmimata enos «tzampa» dimosiou panepistimiou ta paidia ton «kalon oikogeneion» pou boresan na plirosoun ite to idotiko defterovathmiio ite ta kala frontistiria, ite summer camps so exoteriko, ite tis spoudes sto exoteriko ite ola mazi. Episis to dimosio plironei ya sholes pou yperparagoun (nomiki, iatriki alla kai polytehnikes) kai oi opoies trofodotoun telika ta panepistimia exoterikou i kai tis etairies exoterikou; Valte teli alla ypohreoste na yparhoun kai ypotrofies ya tous pio astheneis pou etsi den tha ehoun na doulepsoun delivery ya na plirosoun spoudes (se ena tmima pou bikan me to spathi tous) eno oi alloi pinoun espresso stin skoufa
l) i ex vathron anadiarthrosi tou lykeiou me megalyteri emfasi sta tehnologika kai stin paidagogiki
m) telos kai afto afora kai olous mas (kai orismenus apo tous synomilites kai edo) me tin pipila ton syntagmatikon kai kektimenon dikaiomaton (dorean paideia, epaggelmatika dikaiomata, dorean syggramata ya tous mathites/foitites, dorean tyropites ya tous stratiotes, pliromenes ekpaideftikes adeies ya tous ekpaideftikous pou eno se adeia kanoun frontistiria, dorean ekpaidefsi ya tous ellines tou exoterikou me kathigites hrysopliromenous apo to elliniko kratos (kammia alli hora den to kanei) kai den xero ego ti allo); Afiste to arthro 16 kai deite poia i nootropia mas ya tin paideia mas. Den prokeitai oi mathites na sevastoun to sholeio otan vlepoun oti oi enilikoi (kai protoi apo olous oi ekapideftikoi) den to sevontai.
Kali sas tyhi (dioti idi apo oti vlepo xeikinise o polemos) kai as elpisoume oti kapote tha doume na einai i Ellada xana hora mathisis.
enas aionios foititis tou Polytehniou kai metoikos panepistimiakos Gallias me yperpontio parelthon
Σχόλιο by Tassos Anastassiadis — 23/02/2010 @ 14:48
Αγαπητέ Κε Υπουργέ,
Χαίρομαι που επιτέλους κάποιος απο τους πολιτικούς μας καταθέτει μια σαφώς καινοτόμα για τα Ελληνικά δεδομένα της εκπαίδευσης πρόταση που ίσως να αποτελέσει την λύση που χρειάζεται το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αλλά γιατί τόση φασαρία για την πρόταση αυτή ακόμα και απο κυβερνητικούς παράγοντες χωρίς καν να κουβεντιαστεί ή να διερευνηθεί κατα πόσο μπορεί να τρέξει στην χώρα μας !!μήπως ξεβολεύονται κάποιοι ??
Πότε επιτέλους θα απαλλαγούμε απο τις πολιτικές του βολέματος των ημετέρων και του ωχαδελφισμού !
Τα συγχαρητήρια μου για την προσπάθειά σας μην το βάζετε κάτω.
Σχόλιο by Αντωναράκης Γεώργιος — 23/02/2010 @ 18:05
Το ξαναείπα πως το θεωρώ πολύ καλή ιδέα. Μόνο και μόνο το γεγονός πως θα έχουν όλοι πρόσβαση, πως δεν θα υπάρχει όριο ηλικίας, αν κατάλαβα καλά, πως τα προγράμματα σπουδών θα είναι ευέλικτα θεωρώ πως είναι μία σημαντική καινοτομία. Για μένα κάποιες σχολές ΤΕΙ πρέπει σίγουρα να γίνουν διετείς και να ανήκουν στη μεταδευτεροβάθμια βαθμίδα και σε καμία περίπτωση στην τριτοβάθμια. Η υλοποίηση μίας τέτοιας ιδέας θα φέρει ωστόσο μετατροπή και σε άλλες εκπαιδευτικές βαθμίδες, κυρίως στο Λύκειο, που καιρός είναι το απολυτήριο του να αποκτήσει κάποια αξία, στα ΤΕΙ και στα ΑΕΙ. Χρειάζεται προσεκτικός σχεδιασμός, με βασικό συνυπολογισμό αυτών των παραγόντων, που όπως μας λέτε δεν υπολογίστηκαν την προηγούμενη φορά:την ποιότητα και το κόστος. Απορώ πως έγινε η μεταρρύθμιση στην ανώτατη εκπαίδευση χωρίς να ληφθούν υπόψη αυτά τα δύο.
Σχόλιο by Ελένη Παπαδοπούλου — 23/02/2010 @ 21:23
Γιατί τόση φασαρία για ιδέες που τίθενται προς συζήτηση; Μην το βάζετε κάτω! Μόνο ρήξεις με το πολιτικό κατεστημένο!
Σχόλιο by Νικηφόρος Παπαχρήστος — 23/02/2010 @ 22:33
Καλημέρα, αυτό που δεν κατάλαβα με τα χρόνια είναι γιατι αποτελούν τόσο απειλή τα κολλέγια για μία «ανωτατη» πανεπιστημιακή κοινότητα , γιατί αποτελούν τόσο μεγάλη απειλή τα ΙΕΚ (Ινστιτούτα επαγγελματικής κατάρτισης)και η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε έμμεσα αλλά αποτελεσματικά να τα αφανίσει, για να μην δυσαρεστήσει τους πρυτάνεις.
Ισως γιατί οι γνώσεις που παρέχουν στους αποφοίτους τους δεν ειναι αυτό που λέμε μέρα με την νύχτα συγκριτικά με ένα απόφοιτο ιδιωτικού πανεπιστημίου της αλλοδαπής (κολλέγια) ή επαγγελματικά ένας απόφοιτος ΙΕΚ αποδίδει καλύτερα με το που πρωτοπαιρνει το δίπλωμα του απο έναν απόφοιτο ΑΕΙ, και ας ανήκει απο το 1997 στην δευτεροβάθμια.Το νέο τρυκ της προηγούμενης υπουργού Μαριορής Γιαννάκου {λύκειο + ΙΕΚ }=δικαιώματα λυκείου αφησε εποχή!!
Ολα αυτά με τα κολλέγια γιατί δεν συμβαίνουν και με τα λύκεια θα παρατηρούσε ευστοχα κάποιος αδαής, μα γιατί οι συντεχνίες έχουν κλέισει όλα τα επαγγέλματα, αδεια ασκήσεως επαγγέλματος παίρνεις μόνο απο πτυχίο πανεπιστημίου ή ΤΕΙ, τα ΙΕΚ παρόλο που σε επιστημονικές ειδικότητες μπορεί να χρειαστουν και 3 χρόνια λόγο πιστοποίοησης σπουδών εξισώνονται πλήρως με το λύκειο, αυτό τους άφησε κληρονομίά η προηγούμενη κυβέρνηση, παρόλο που ήταν στο προγραμμά της η αναβάθμιση των ΙΕΚ άμμεσα,και την ψηφίσαν για αυτό.
Τα παράλογα του συστήματος δεν σταματάνε εδώ, για να καταλάβει ο κόσμος οτι τα ΑΕΙ είναι κράτος εν κράτει,ένας «δεξιός πρύτανης»αποφασίζει πριν την απόφαση της κυβέρνησης ποια θα΄είναι τα επαγγελματικά δικαιωματα των ΤΕΙ -ΙΕΚ _λυκείου κ.α.
Πιστευώ το υπεπθ για πρώτη φορά και η διοίκηση του να μην φοβηθούν τις ανεπάγγελτες συντεχνίες που ζούν απο αυτο ακριβώς το πράγμα, να δημιουργούν προβλήματα στο 99% των Ελλήνων, για να προφυλάσσουν το 1% που τους πληρώνουν πάλι με λεφτά του 99%.
Μην πεσει στην παγίδα και αυτή η διοίκηση!!!!
Σχόλιο by ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ — 24/02/2010 @ 08:26
Κύριε υπουργέ διαβάζοντας τις παραπάνω δημοσιεύσεις θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση της τελευταίας στιγμής, το επίπεδο των εκπαιδευτών στα ΙΕΚ , οι προσλημμένοι της Νεας δημοκρατίας δηλαδή, με την συνεργασία του ΟΕΕΚ καθυβρίζουν τους σπουδαστές των ΙΕΚ οχι μόνο δημόσια απο οτι βλεπω χωρίς ίχνος ντροπής αλλά και στις μεταξύ τους ενημερώσεις εχει υποπέσει στην αντιληψη μου να γίνεται αυτό, ξεχνάνε οι κύριοι τα ΚΑΤΕΕ ΚΑΤΕ 2 εξαμήνων ή και τεσσάρων που σε μία νύχτα γίναν τριτοβάθμια (με 6μηνες απεργίες), ξεχνάνε οι κύριοι (εκπαιδευτές) ότι τους προσλαμβάνουν στα ΙΕΚ με κριτήριο το αν αρέσει στο διευθυντή η φάτσα τους, ή τον έχουν γνωστό, ξεχνάνε οτι τοποοθετήσανε σε δημόσιο ΙΕΚ διευθυντή με απολυτήριο ΤΕΕ (λυκείου){καταγγελία βουλευτή Αγγελου Μανωλάκη, Πασοκ), όλα αυτα ηταν τα επιτεγματα της Κυρίας Γιαννάκου.
Τα ΙΕΚ δίνουν πιστοποίηση σπουδών με προγραμμα κατηρτισμένο απο καθηγητές πανεπιστημίων (για επιστημονικές ειδικότητες).
Ποιός απόφοιτος ΑΕΙ-ΤΕΙ δίνει εξετάσεις και στα 3,5 χρόνια με το πέρας της εξεταστικής! Ποιός «εκπαιδευτής» μπορεί να κρίνει το επίπεδο ενός σπουδαστή , οταν εδωσε παννελήνιες εξετάσεις και μπήκε σε ενα πανεπιστήμιο με 8, και τον προσλάμβανε σε ενα ΙΕΚ, και μπορεί να εκφράσει και γνώμμη για αυτούς που τον πληρώνουν λες και είναι ειδικός. (οι σπουδαστές σε πληρώνουν).Ξέρω αποφοίτους ΙΕΚ που ειχαν αλλο επαγγελματικό προσαντολισμό και δεν ήθελαν να δωσουν εξετάσεις στην συνέχεια για δικούς τους λόγγους πήγαν σε ενα ΙΕΚ, την καραμέλα της αποτυχίας στις πανελληνιες πεστε την αλλού.Τα πτυχία της ιταλίας που αναγνωρίζονται πλήρως στην Ελλάδα χωρίς καν Δικατσα σε κάποιες ειδικότητες, εδωσαν παννελήνιες? ποιό το επιπεδο τους? Αυτά κύριε υπουργέ τα βλέπετε με τα μάτια σας,για αυτό πρεπει να παρετε αμμεσα μετρα, οι εκπαιδευτες να προσλαμβάνονται μέσω ΑΣΕΠ και να εχουν προσοντα, οχι ενα απλό πτυχίο .Τα ΤΕΙ εχουν τους μονίμους καθηγητές και παλευουν για τα δικαιώματα των αποφοίτων τους, τα κολλέγια εχουν τους κολεγιαρχες, τα ΙΕΚ εχουν δυστηχώς αυτούς τους «εκπαιδευτές»
Ευχαριστω για την φιλοξενία
Σχόλιο by οικονομου — 24/02/2010 @ 09:20
Καλησπέρα και πάλι.
Επειδή η δημόσια διαβούλευση έχει μεν δημοκρατικό χαρακτήρα, αλλά και το χαρακτηριστικό ότι κάθε ένας σχετικός ή μη διατυπώνει απόψεις (δεν κοστίζει έτσι κι αλλιώς), θα ήθελα να τονίσω δύο μόνο πράγματα:
1. το πρόβλημα μας είναι αν θα υπάρξει τελικά ένα πλαίσιο που θα επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση στην μεταλυκειακή εκπαίδευση σε όλους (με το οποίο πιστεύω δεν διαφωνουν και πολλοί), ή το ότι με πρόσχημα αυτό, μπορεί να οδηγηθούμε σε μία «κομποστοποίηση» ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΙΕΚ-ΚΟΛΛΕΓΙΑ με δυσδιάκριτα όρια, επιτείνοντας τη σύγχηση? Γιατί αυτό πάει να γίνει νομίζω….
2. Όσο για την «καραμέλα» των «βολεμένων» (όπως είναι αντιληπτό αποτελώ έναν από αυτούς) που ακούγεται ελαφρά τη καρδία συνεχώς, από κάθε έναν σχετικό ή μη,θα πρέπει να γίνει γνωστό, ότι δεν αποτελλούν την πλειοψηφία, ιδιαίτερα της νέας γεννιάς διδασκόντων, και στο κάτω κάτω, «τρέχει» η διαδικασία αξιολόγησης των ιδρυμάτων, που αν από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας, πραγματοποιηθεί ΣΩΣΤΑ, θα εντοπιστούν, και είναι στο χέρι του εκάστοτε υπουργού να τους βάλει στην άκρη. Γιατί λοιπόν προτρέχουμε και δεν κάνουμε ΑΠΛΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ??? ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟΩΘΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΧΟΥΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ και μετά να ασχοληθούμε με νεωτερικότητες κ.ο.κ.??? Δεν πρέπει να ολοκληρώνεται ένα βήμα πριν πάμε στο επόμενο?? ή ανοίγουμε θέματα δίχως να κλείνει κανένα, όπως ήθισται στη χώρα μας???
Σας ευχαριστώ και πάλι για το χρόνο και το χώρο σας».
Σχόλιο by Kathigitis — 24/02/2010 @ 10:51
Συμφωνω με την προταση του κ. Υφυπουργου, λεει το αυτονοητο. Δεν χρειαζεται να αναλωνομαστε με τον τετραγωνισμο του κυκλου οταν αλλες χωρες εχουν βρει την λυση και εγιναν γεφυρες για να περασουμε εμεις ευκολα τα εμποδια. Δεν ειναι δυνατον αυτοι που μας λενε οτι πρεπει να κανουμε οτι κανουν στην Αμερικη για την αποδοση ιθαγενειας στους μεταναστες να εχουν τωρα αντιρησεις στο να εφαρμοστει και στην Ελλαδα το συστημα των Τοπικων Κολλεγιων οπως εφαρμοζεται με μεγαλη επιτυχια στην ΗΠΑ (Καναδα και αλλαχου).Πολυ φοβαμαι ομως οτι θα τον φανε νυχτα τον Παναρετο γιατι (ξερει τι λεει), λεει τα πραγματα με το ονομα τους και θιγονται μεγαλα πολιτικα και οικονομικα συμφεροντα. Εχει δικιο καποιος που ειπε οτι η κ. Υπουργος περι αλλα τυρβαζει (π.χ. ολο παιζει τον Πρωθυπουργο στα παραθυρα, και αντε να βρεις την ηλεκτρονικη της διευθυνση στο Υπουργειο της αν μπορεις) και δεκαρα δεν δεινει για την παιδεια. Με τρωει ομως και μια απορια. Μηπως και τα ΤΕΙ δεν απεβλεπαν στον ιδιο σκοπο και μετα απο “αγωνες” εγιναν και αυτα “Ανωτατα” Εκπαιδευτικα Ιδρυματα. «Αυτη η χωρα δεν σωζεται με τιποτα αμα λαχει να πουμε» Ταδε εφη ο μεγαλος συγχρονος “φιλοσοφος” Χαρυ Κλυν!
Σχόλιο by Αγροφυλακας — 24/02/2010 @ 13:27
Συνεχιστε τη καλη δουλεια και μη κανετε πισω.Η ΕΛΛΑΔΑ μας εχει αναγκη απο ουσιαστικες τομες που θα τις δωσουν ευρωπαικο αερα.
Σχόλιο by CHRISTOS XASIOTIS — 24/02/2010 @ 14:50
Kύριε Υφυπουργέ
Διάβασα προσεκτικά την ρηξικέλευθη προτασή σας η οποία με βρίσκει σύμφωνη σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Eίναι η πρώτη φορά που δεν ακούμε άλλη μια ανακύκλωση αναχρονιστικών πρακτικών ως προτάσεις για το Σύστημα πρόσβασης.
Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω τα πιο σημαντικά κατά την γνώμη μου θετικά αυτής της πρότασης, συνδέοντας τα με ορισμένες προβληματικές εκφάνσεις του συστήματος πρόσβασης στα Πανεπιστήμια.
—Στην ηλικία των 18 ετών δεν έχει αποφασίσει κανείς με σιγουριά για το επαγγελματικό του μονοπάτι. Όπως και εσείς λέτε πολύ σωστά στην Ελλάδα αυτό μας κοστίζει ακριβά από πολλές απόψεις. Ενα σεβαστό ποσοστό φοιτητών εγκαταλείπει τις σπουδές και αλλάζει πανεπιστημιακό τμήμα δίνοντας δεύτερη και τρίτη φορά πανελλήνιες. Ενα άλλο ποσοστό υπομένει να σπουδάζει ένα αντικείμενο που απεχθάνεται και μόλις ολοκληρώσει τις βασικές σπουδές τρέχει να αλλάξει αντικείμενο και να σπουδάσει κάτι άλλο το οποίο θα του χαρίσει καλύτερες προοπτικές για δουλειά ενδεχομένως (δείτε το παράδειγμα των αποφοίτων σχολών που κατευθύνονται ως δεύτερο πτυχίο στις σχολές δασκάλων, άραγε έχουμε κάποια επίσημα στοιχεία γιαυτό;). Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τα 18 χρονα παιδιά πρέπει να πειραματιστούν εκ του ασφαλούς και να διαπιστώσουν ποιο αντικείμενο τους ταιριάζει και αφετέρου να εξοικονομήσουμε παραγωγικό χρόνο και χρήμα. Προς υποστήριξη αυτής της πρότασης είναι και το εξής :Πολλοί από τους συναδέλφους μου στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σπουδάσει σε επίπεδο κολλεγίου κάτι τελείως διαφορετικό. Ομολογώ ότι αρχικά αυτό με ξένιζε (σκέφτηκα δύσπιστα :αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν καταλήξει τι ήθελαν να κάνουν στην ζωή τους;;;) μιας και η ελληνική νοοτροπία δεν επιτρέπει τέτοια παράδοξα κατα κανόνα. Σύντομα κατάλαβα ότι για τη ζώη ενός ανθρώπου δεν υπάρχει manual και μέχρι κάποιος να διαπιστώσει κάτι hands on δεν μπορεί να αποφασίσει αν του ταιριάζει μια συγκεκριμένη επαγγελματική επιλογή.
–Θεωρώ πολύ θετικό να επιλέγονται οι διδάσκοντες τοπικά αλλά με σύστημα αντικειμενικά κριτήριων. Αν η η τοπική κοινωνία είναι “πελάτης” και “ελεγκτής” (κάτι σαν τον stakeholder) αυτών τον μεταβατικών εκπαιδευτικών οργανισμών θα διεκδικήσει καλύτερες παρεχομενες υπηρεσίες. Μια μικρογραφϊα αυτής της σκέψης είναι το πως επηρεάζουν αποτελεσματικά την λειτουργία ενός σχολείου οι οργανωμένοι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων.
Τέλος επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ορισμένα σημεία που θεωρώ ότι δεν αναφέρονται στην τοποθέτηση σας και παρακαλώ να με διορθώσετε αν κάνω λάθος.
—-Λυπάμαι πολύ που δεν διάβασα τπτ για την αξιολόγηση. Πρόσφατα με πληροφόρησαν ότι στις ΗΠΑ στην ηλικία των 14 ετών οι μαθητές όλων των σχολείων σε όλες τις πολιτείες υποβάλλονται σε μια γραπτή αξιολόγηση σε δεξιότητες γλώσσας και μαθηματικών. Αν ένα σχολείο παρουσιάσει ποσοστά χαμηλότερα κάποιων στανταρντς η υπόσταση του σχολείου επανεξετάζεται και λογίζεται ως αδυναμία του σχολείου το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να υποστηρίξει κατάλληλα τους μαθητές του για να αποκτήσουν αυτές τις βασικες΄δεξιότητες.
Μάλιστα οι συνάδελφοι από τις ΗΠΑ εξεπλάγησαν με την απάντηση μου ότι στην Ελλάδα ο δάσκαλος/καθηγητής είναι δημόσιος υπάλληλος και δεν έχει κυρώσεις αν η απόδοση των μαθητών είναι χαμηλή. Αν η επόμενη μεταρρύθμιση/αλλαγή η όπως αλλιως μπορεί κανείς να την ονομάσει δεν προυποθέτει την αξιολόγηση είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη υποτιμητική για την νοημοσύνη μας.
–Για την Δια Βίου Εκπαιδευση συμφωνώ ότι θα ενισχυθεί σημαντικά την ίδρυση τοπικών κολλεγιών. Δεν αρκεί αυτό κατα την γνώμη μου αν δεν δωθούν επιπλέον κίνητρα ή αν δεν επιβραβευτούν όσοι επιλέγουν την Δια Βίου Μάθηση ως τρόπο ζωής. Θεωρώ τεράστιο πλήγμα για την ανταγωνιστικότητα της χώρας τον ψηφιακό αναλφαβιτισμό των ανθρώπων που βρίσκονται πάνω από τα 50. Και θα επικαλεστώ μια οικεία εικόνα σε όλους μας. Πόσοι πενηντάρηδες και εξηνταρηδες που θα ήθελαν να διαβάσουν αυτές τις ενδιαφέρουσες απόψεις σας δεν έχουν πρόσβαση σε υπολογιστή ή δεν διαθέτουν βασικές δεξιότητες χρήσης υπολογιστή;;;
Σχόλιο by Olga Chaidou — 24/02/2010 @ 15:59
Αξιότιμε κ. Υφυπουργέ,
Η πρωτοβουλία σας να εκφράσετε την άποψη σας και να την θέσετε υπό διαβούλευση δείχνει ότι σας απασχολούν τα προβλήματα της ελληνικής παιδείας. Και από αυτή την άποψη είναι θετική η τοποθέτηση σας.
Από την άλλη μεριά όμως θα ήθελα να πω ότι έχουμε συνηθίσει στη χώρα μας να υιοθετούμε «μοντέλα» και πρακτικές από άλλες χώρες σε διάφορα θέματα της ελληνικής πραγματικότητας. Όμως όπως αντιλαμβάνεστε (όπως ανέφεραν και οι λοιποί πολίτες παραπάνω)χρειάζεται χρήμα και ιδίως χρόνος και μάλιστα αλλαγή νοοτροπίας για να μπορέσουμε να υιοθετήσουμε αυτή τη μορφή των ενδιάμεσων τοπικών κολλεγίων.
Χωρίς σταθερό, βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό δεν λύνονται τα προβλήματα της ελληνικής παιδείας.
Ας δείτε, αν θέλετε, τι μπορεί να γίνει σε πρώτο στάδιο, αν θα δώσετε το πολυπόθητο 3,4 ή 5% στη παιδεία ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ, και μετά μπορούμε να έχουμε φιλοδοξίες για μια καλύτερη ελληνική Παιδεία. Χρειάζεται πολιτική και κυβερνική ομοψυχία σε αυτή τη χώρα, πέρα από μικροκομματικά και άλλα συντεχνιακά μικροσυμφέροντα για να πάει ο τόπος μπροστά.
Σχόλιο by ΓΙΩΡΓΟΣ — 25/02/2010 @ 08:54
Αγαπητέ Κε Υπουργέ
Νομίζω ότι τα δυο χρόνια στα κολλέγια (δίχρονα πανεπιστήμια) θα είναι ο δούρειος ίππος των εξετάσεων.
Η κατάργηση τον εξετάσεων και η ελεύθερη εισαγωγή στα πανεπιστήμια και για αυτούς που δεν έχουν χρήματα (είναι γνωστό ότι για να πετύχεις στις εξετάσεις η να σπουδάσεις στο εξωτερικό χρειάζονται χρήματα) είναι με αυτή την πρόταση εφικτή.
Ας γίνει τώρα λοιπόν το πρώτο βήμα για να καταργηθούν οι εξετάσεις και να μεταφερθούν πόροι από τις οικογένειες στην πραγματική οικονομία.
Ας προσφέρουμε ελεύθερη εισαγωγή στα Ελληνικά και Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια μετά τα δυο χρόνια σπουδών.
Το τεχνικό μέρος και οι λεπτομέρειες νομίζω δεν είναι ώρα για συζήτηση αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση της κατάργησης των εξετάσεων.
Εκπαιδευτικός από την ανανεωτική αριστερά..
Σχόλιο by Οικονομάκης μανόλης — 25/02/2010 @ 13:40
Κύριε Υπουργέ
το μοντέλο των Δημόσιων Κολλεγίων έχει αναπτυχθεί και λειτουργήσει στις ΗΠΑ κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις και υποδομές που στην Ελλάδα δεν υπάρχουν και που για να δημιουργηθούν, χρειάζεται σοβαρή χρηματοδότηση και φυσικά όχι η υπάρχουσα, ύψους 2,5% ή 3,5% του ΑΕΠ.
Ένα στοιχείο που δεν έχει αναφερθεί , είναι η γεωγραφική – εδαφική δομή της χώρας μας.
Εάν στην Ηπειρωτική χώρα μπορεί να υπάρξει τουλάχιστον ένα (01) δημόσιο κολλέγιο, περίπου, ανά (σημερινό) Νομό, τότε για τη μεταφορά τους οι σπουδαστές εξυπηρετούνται με τα ιδιωτικά οχήματα τους ή με τρένο ή ΚΤΕΛ, σε μικρά χρονικά διαστήματα , αποφεύγοντας την περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού με έξοδα διαμονής (ενοικίαση σπιτιού, οικοσκευή) και διατροφής.
Τι γίνεται όμως με τα νησιά;;; Ένας σημερινός Νομός όπως οι Κυκλάδες ή τα Δωδεκάνησα αποτελούνται από πολλά νησιά με αραιή συγκοινωνία που είναι ιδιαίτερα ακριβή.
Πως θα μετακινείται καθημερινά ο σπουδαστής της Νισύρου ή της Καλύμνου ή της Λέρου ή της Καρπάθου στη Ρόδο;;;
-με ένα πλοίο την ημέρα, που περνά σε ώρες που δε βολεύουν έναν σπουδαστή;;
-με 3 έως 4 ώρες ταξίδι μέχρι τη Ρόδο και τις ίδιες για την επιστροφή του,(μιλάμε για πλήρες 8ωρο);;
-καθώς και το απαγορευτικό κόστος πήγαινε – έλα, 40 έως 60 Ευρώ ημερησίως;;;
Θα αναγκαστεί να παραμένει μόνιμα στο νησί του Κολλεγίου, με το ανάλογο κόστος διαμονής και διατροφής, που δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο για τη σημερινή μέση Ελληνική οικογένεια. Ποιο είναι το κέρδος αυτής της Οικογένειας, από την εξάλειψη των εξόδων στα φροντιστήρια, που θέτετε ως έναν από τους στόχους του σχεδίου;;;
Εάν πάλι υποθέσουμε ότι στα νησιά θα υπάρχουν περισσότερα κολλέγια για κάλυψη των αναγκών, πόσα θα μπορούν να δημιουργηθούν για να μην καταλήξουν οικονομικά ασύμφορα;;
Πως, επίσης, θα εγγυηθεί το Υπουργείο την ποσοτική και ποιοτική επάρκεια καθηγητών όλων των ειδικοτήτων που θα επιθυμούν (??) να μετοικήσουν σε μικρά νησιά με το μισθό ωρομισθίου εκπαιδευτικού , εφόσον σε νησί και μικρός είναι ο αριθμός των σπουδαστών και ακόμα μικρότερος σε επιμέρους ειδικότητες, δεν δικαιολογείται θέση μόνιμου και αξιόμισθου εκπαιδευτικού. ( Γνωρίζετε, βέβαια, την έλλειψη καθηγητών πολλών ειδικοτήτων στα Δημόσια ΙΕΚ των νησιών που είναι σχεδόν όλοι τους Ωρομίσθιοι των 4-6 ωρών).
Με όλο το σεβασμό , κύριε Υπουργέ ,
χρειάζεται, πραγματικά, πολύ καλός σχεδιασμός , για να πετύχει το μοντέλο των κολλεγίων στην Ελλάδα και να μην υπάρξει κανένας Έλληνας (όπου και εάν κατοικεί) αδικημένος και υποβαθμισμένος σε οικονομικό και εκπαιδευτικό, αντίστοιχα , επίπεδο.
Σας ευχαριστώ πολύ,
που μου δώσατε την ευκαιρία να εκφράσω τις ανησυχίες μου και την καλοπροαίρετη (ειλικρινά) κριτική μου.
Σχόλιο by Ευστάθιος Θέος — 25/02/2010 @ 21:10
Αξιότιμε κ.Υφυπουργέ
Με πολύ ενδιαφέρον διάβασα τις προτάσεις σας για τα κολλέγια τύπου Αμερικής τα οποία και υποστηρίζεται,απ΄ότι αντιλαμβάνομαι, ως λύση στο πρόβλημα της εκπαίδευσης.
Προσωπικά εργάζομαι σε διάφορες βαθμίδες εκπαίδευσης τόσο στον ιδιωτικό όσο και τον δημόσιο τομέα εκείνο που μπορώ να διαπιστώσω είναι μία προχειρότητα στο τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.Αυτό δεν είναι μόνο δική μου διαπίστωση αλλά και άλλων συναδέλφων.
Θεωρώ ότι υπάρχουν αρκετά εκπαιδευτικά ιδρύματα, που μπορούν να αναδιοργανωθούν, να αναθεωρήσουν ιδέες και τρόπους λειτουργίας ,να αποκτήσουν βιβλιοθήκες και βασικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό αλλά και αίθουσες ανθρώπινες για τους μαθητές-σπουδαστές τους και να παίξουν το ρόλο του ελληνικού κολλεγίου προσαρμοσμένο στις ανάγκες και τις δυνατότητες αυτού του τόπου.
Εκείνο που ακούω συχνά από τους σπουδαστές είναι ότι πολλοί υποψήφιοι λόγω ηλικίας αποκλείονται από σχολές επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης.Αναρωτίεμαι λοιπόν,δημιουργώντας κολλέγια θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες εκπαίδευσης και κατάρτισης ή το κόστος σπουδών θα τους αποθαρρύνει ή η επιλογή θα γίνεται όπως στο Ανοιχτό.
Θεωρώ ότι το Ανοιχτό πανεπιστήμιο ήταν μια θετική κίνηση όχι όμως προσιτή σε όλους και κατά τη γνώμη μου άδικη ως προς την επιλογή των υποψήφιων προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών.
Τέλος προσπαθώ να φέρω στο μυαλό μου την οργάνωση του τωρινού εκπαιδευτικού συστήματος και κάπου μπερδεύομαι.
Φυσικά θα ήθελα να θίξω και άλλους θεσμούς και ιδρύματα αλλά θα περιοριστώ σε αυτά που παρέθεσα.Άν λοιπόν οι ειδικοί των εκπαιδευτικών θεμάτων κρίνουν ότι η Ελλάδα αντέχει κι άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα και ότι τα ήδη υπάρχοντα λειτουργούν άριστα,τότε ΝΑΙ οδηγήστε μας στη νέα εποχή εκπαίδευσης και νέων ευκαιριών.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Σχόλιο by PROFESSEUR — 26/02/2010 @ 07:53
Κύριε Υφυπουργέ.
Εκτιμώ την κίνηση σας αυτήν ώστε να υπάρξει μία αποδοτική λύση στους νέους που για οποιοδήποτε λόγο δεν περάσαν στην σχολή που ήθελαν και να τους παρεσχέθη η δυνατότητα σε ανώτερες γνώσεις, αλλά ειλικρινά εκπλήσσομαι με τον τρόπο που κάτι τέτοιο προτείνεται.
Στην άμοιρη χώρα μας, σε καιρούς δύσκολους, η ανοιχτή κίνηση και πρωτοβουλία μέσω τής κοινής ανοιχτής διαβούλευσης αποτελεί το μόνο παράθυρο για φρέσκες, νέες ιδέες που θα αποτελέσουν το αύριο.
Παρόλα αυτά εσείς προτείνετε λύσεις του παρελθόντος και μάλιστα εισαγόμενες από το εξωτερικό που εκ φύσεως είναι διαφορετικές από την Ελληνική πραγματικότητα και νοοτροπία. Πρέπει επιτέλους να μπει μία τάξη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και να σταματήσει η κοροϊδία που ταλανίζει επί χρόνια την ελληνική κοινωνία. Με εφαλτήριο ορισμένες σκέψεις μου, υποβάλλω τα παρακάτω ερωτήματα προς όλους τούς ενδιαφερόμενους.
- Δεν θα ήταν πιο σωστό να υπήρχε μόνο ένας κλάδος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στην χώρα μας; Αυτήν την στιγμή υπάρχει ένας κυκεώνας από Πανεπιστήμια, ΤΕΙ, Κολέγια (Παραρτήματα Εξωτερικού) και Κολέγια που δεν έχουν συνεργασία.
Δεν είναι θεμιτό πρωταρχικά να βάλουμε μία τάξη στην παιδεία και μετά να μιλήσουμε για καινούργιες ιδέες; Οι τόσες χιλιάδες ψυχές πού βρίσκονται σε ΤΕΙ και Κολέγια είναι πολίτες β΄και γ΄κατηγορίας αντίστοιχα; Προσωπικά πιστεύω πώς είναι άστοχο να βασίζεστε στο αμερικάνικο πρότυπο. Η πιο βιώσιμη λύση θα ήταν να βασιστούμε στην χειρότερη περίπτωση στην λύση που έγινε πράξη προ είκοσι ετών στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου καταργήθηκαν τα εκεί ΤΕΙ τής Αγγλίας και μετατράπηκαν σε Πανεπιστήμια. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχουν μόνο Πανεπιστήμια και έτσι ο νέος δεν αποπροσανατολίζεται, αφού υπάρχει μόνον ένας φορέας και έτσι, ένας μόνο στόχος πού θα έχει στο μέλλον εάν επιθυμεί να εισαχθεί στην ανώτατη εκπαίδευση.
Επίσης πιστεύω πώς με μεθόδους απεξάρτησης και αυτονομίας των πανεπιστημίων με την εποπτεία πάντοτε τού κράτους αλλά και με την επιβολή μειωμένων διδάκτρων με εσωτερικό έλεγχο θα αποτελούσαν το εφαλτήριο για την πολυπόθητη αξιολόγηση.
Με τούς άνωθεν τρόπους συνεισφέρουμε έμπρακτα σε μία βιώσιμη λύση για το μέλλον ώστε να πάψουμε να εξαρτόμαστε από την λαίλαπα των κρατικών δανεισμών ώστε παράλληλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να συνεισφέρουν στην ανάταση τις οικονομίας, αλλά και τις ανταλλαγής κουλτούρας πού θα προκύψει με την δημιουργία ακόμη και Αγγλικών τμημάτων.
- Θέλουμε να συμβαδίζουμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η όχι; Θα εφαρμοστεί ή συνθήκη τις Μπολόνια ή θα αποτελούμε τον ουραγό τής Ευρώπης και σε αυτό το θέμα; Θέλουμε φοιτητές να δουλεύουν στα 21 όπως συμβαίνει σε όλα τα υπόλοιπα κράτη; Ποιος είναι ο στόχος ακριβώς του σημερινού πανεπιστημίου; Να είναι ανταγωνιστικό δίνοντας τα κατάλληλα εφόδια για το αύριο, ή απλά να γεμίζει γνώση μη υλοποιησιμη για το μέλλον; Επιτέλους απαλλάξτε τα πανεπιστήμια από την μάστιγα των κομμάτων που διώχνουν τα λαμπρότερα μυαλά μας στο εξωτερικό.
Επιτελικά, εκπλήσσομαι από το πως προτείνετε κάτι καινούργιο, από την στιγμή που υπάρχουν τόσα πολλά σημερινά προβλήματα. Δεν φοβάστε ότι μία τέτοια πρόταση σάς αποπροσανατολίζει και πάλι την νεολαία, που για άλλη μία φορά θα βρεθεί στο στόχαστρο σας και ενδεχομένως να πληγεί;
Ελπίζω να μπει επιτέλους μία τάξη. Δυστυχώς, οι αρχαίοι υμών πρόγονοι μας άφησαν μία κληρονομιά που δεν δυνάμεθα να συντηρήσουμε.
Ρωμανός
Σχόλιο by Roman — 26/02/2010 @ 14:32
αγαπητη κυρια υπουργε ,κυριε υφυπουργε, διαβασα την ομιλια σχετικα με το εθνικο πλαισιο προσοντων, μαλλον η κυρία υπουργος δεν εχει ενημερωθει οτι τα ΙΕΚ μεχρι το 2003 ειχαν αποφοιτους λυκειου που πηγαν σε ενα ΙΕΚ για εξειδικευση σε επιστημονικες ειδοκοτητες, οπως λογιστικη φορτοεχνικα κοστολογηση, πληροφορικη κτλοι ειδκοτητες καυστηρατζης , ειδκος spa, σεκιουριτυ, και οτι αλλη βλακεια θες ηταν η προσπαθεια την προηγουμενης κυβερνησης να υποβιβασει τα ΙΕΚ πολυ απλα γιατι μπορουσε, φανταστειτε να φερναν ειδκοτητα σε ΑΕΙ, φυλακας μουσειων, θα καιγοταν η αθηνα, ή να επαιρνες απο πανεπιστημιο πτυχιο για ειδικο πετικιουρ!
Αυτα ηταν οι μερες της κυρίας μαριορης, εκανε ειδικοτητες τεχνικων λυκειων ΙΕΚ . Πλεον δεν παιρνουν οι επαγγελματικες σχολές αδεια επαγγελματος απο το ΤΕΕ αλλα θελουν και ΙΕΚ .
Κυρία υπουργε τα ΙΕΚ δεν ειναι καυστηρατζηδες οπως πολυ ωραια αναφερατε, εχουν απολυτηριο δευτεροβαθμιασ, το κατα ποσο ο καυστηρατζησ πρεπει να εχει απολητριο λυκειου για να κανει την δουλεια του δεν μπορω να το κατανοησω.Πιστευω η νεα διοικηση να μην συνεχισει την υποτελεια στισ συντεχνιες των δημοπσιων υπαλληλων. Δεν ψηφισαμε τις συντεχνιες!!!!@
Σχόλιο by log — 27/02/2010 @ 15:50
Άσχετα με το αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τη σκοπιμότητα της εισαγωγής του θεσμού των τοπικών κολλεγίων, η συζήτηση αυτή σίγουρα αγγίζει βασικά προβλήματα της παιδείας που έχουμε. Ένα από αυτά είναι και η κινητικότητα των σπουδαστών από τη μία βαθμίδα στην άλλη, και από τη μία σχολή στην άλλη, σε όλη τη διάρκεια του εκπαιδευτικού και εργασιακού βίου ενός ατόμου.
Βασικό στοιχείο της κινητικότητας που υπάρχει εδώ και πολλές δεκαετίες στις Η.Π.Α., και πρόσφατα εισήχθηκε και στην Ευρωπαϊκή εκπαίδευση, είναι ένα βατό σύστημα μονάδων (credits) που επιτρέπει την αναγνώριση του προηγούμενου μαθησιακού έργου και τη μεταφορά του σε άλλα ιδρύματα.
Στην Ευρώπη κυρίως μέσω των προγραμμάτων ERASMUS-SOCRATES έγινε μία προσπάθεια ομογενοποίησης των διαφόρων συστημάτων με την εισαγωγή του European Credit Transfer System (ECTS), στα Ελληνικά «Ευρωπαϊκό Σύστημα Μεταφοράς και Συσσώρευσης Μονάδων». Το σύστημα αυτό έχει εφαρμοστεί με επιτυχία από τμήματα στα πλαίσια του προγράμματος των ευρωπαϊκών ανταλλαγών. Αν δεν κάνω λάθος η προηγούμενη κυβέρνηση επί υπουργίας κ. Γιαννάκου είχε νομοθετήσει την επέκταση του σε όλες τις σχολές.
Το ερώτημα μου είναι κατά πόσο έχει αυτό προχωρήσει? Θα μπορέσει να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο (Syllabus) που θα περιγράφει τα μαθήματα που προσφέρονται από κάθε σχολή και τμήμα, με την περιγραφή του προγράμματος μαθημάτων (στόχοι, προ-απαιτούμενα, τρόπος διδασκαλίας αν είναι εργαστήριο ή θεωρητικό κλπ., υλικό διδασκαλίας όπως βιβλία, συγγράμματα, επιστημονικά άρθρα) και οι αντίστοιχες μονάδες που αναγνωρίζονται με την επιτυχή ολοκλήρωση του. Αν αυτό επιτευχτεί και είναι ενιαία προσβάσιμο ως καθρέπτης του εκπαιδευτικού μας συστήματος, τότε πιο εύκολα μπορεί να γίνει και το επόμενο βήμα.
Άλλο στοιχείο της κινητικότητας είναι και το επίπεδο της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων φορέων που ήδη υφίστανται (ΤΕΙ-ΑΕΙ-Ερευν.Κέντρα-ΙΕΚ, Ινστ. ΕΘΙΑΓΕ κλπ, κλπ). Το πόσα έτη φωτός έχουμε να διανύσουμε μας το θυμίζει το σχόλιο του κ. Τζαμαρία «Ενδιαφέρον όμως έχει η συμπαράσταση της τοπικής κοινωνίας στην πρόοδό του, η αξιοποίηση της γειτονίας του με το Fermi National Accelerator Laboratory και άλλους ερευνητικούς οργανισμούς. Υπάρχει αντίστοιχο παράδειγμα στην Ελληνική κοινωνία;»
Τι να απαντήσουμε σ΄αυτό? Υπάρχουν ελάχιστες και αποσπασματικές προσπάθειες. Ίσως πρέπει να κάνουμε και μία μεγάλη συζήτηση γι αυτό.
Σχόλιο by Aντ. — 28/02/2010 @ 10:39
ΥΦΥΠΟΥΡΓΕ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΟΕΔΒ .ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΒΑΣΕΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ,ΔΕΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙ ΣΕ ΙΣΧΥ ΑΚΟΜΗ ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ Η ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1977 ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ. ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 4.000.000 ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΟΝΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΠΑΤΕ ΚΑΘΕ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΤΙΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΑΠΟ ΔΕΜΑΤΑ ΠΕΤΑΓΜΕΝΑ ΜΕ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΟΕΔΒ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΓΙΑ ΠΟΙΕΣ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΕΣ ΙΔΕΕΣ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΟΤΑΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΜΕ. ΑΣΤΟ ΝΑ ΠΑΕΙ ΜΩΡΕ ΑΦΟΥ ΕΤΣΙ ΚΥΛΑΕΙ ΑΣ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΚΟΙ. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ. ΙΣΩΣ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΕΥΤΟΥΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΟΕΔΒ ΔΩΡΕΑΝ .ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΡΧΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Σχόλιο by ΓΙΑΝΝΗΣ — 28/02/2010 @ 18:50
Κύριε Υφυπουργέ,
δεν έχω καταλάβει επακριβώς που θα βοηθήσουν την κοινωνία τα τοπικά κολλέγια.Μήπως η μέχρι σήμερα εμπειρία από την δημιουργία των ΙΕΚ και όλου του μορφώματος που έχει στηθεί γύρω από αυτό κατά βάση κάποιοι είδαν βήμα πλουτισμού;
Τα τοπικά κολλέγια μήπως θα αποτελέσουν επίσης βάση για την ανάπτυξη νέων οικονομικών δραστηριοτήτων σε όλους εκείνους που πιθανά δεν θα πληρούν όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για την μετεξέλιξη των ήδη υφιστάμενων κολλεγίων σε ΑΕΙ;
Δεν έχω καταλάβει τελικά γιατί μία πρόταση του 95, όπως λέτε και στο εισαγωγικό σας σημείωμα έρχεται το 2010, ενώ τότε δεν περπάτησε;
Το βασικό σήμερα είναι να δημιουργήσουμε μία ακόμα ενδιάμεση βαθμίδα εκπαίδευσης ή να βελτιώσουμε τις υφιστάμενες δομές απομακρύνοντας από την δευτεροβάθμια εκπαίδευση το χαρακτηριστικό κυνήγι του βαθμού και των φροντιστηρίων αυξάνοντας παράλληλα την κριτική σκέψη στην σύγχρονη επιστημονική γνώση;Κατά την γνώμη μου το βασικότερο είναι το δεύτερο.Εξάλλου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τα σχολεία αποτελούν πραγματικά σχολεία ανάπτυξης κριτικής σκέψης και ο μαθητής μετά το σχολείο έχει να ασχοληθεί μόνο με εργασίες που απαιτούν αναζήτηση βιβλιογραφικών δεδομένων και με τις άλλες δραστηριότητές του. Τα φροντιστήρια γίνονται μόνο για τους μαθητές που έχουν μαθησιακές δυσκολίες και όχι όπως στην χώρα μας που αποτελούν παράλληλη εκπαίδευση.Τα τοπικά κολλέγια όσο μου είναι γνωστό υπάρχουν σε χώρες πέραν του ατλαντικού και όχι σε βορειοευρωπαϊκές χώρες.
Η μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση θα μπορούσε να είναι ένας καλός δρόμος κατάρτισης των αποφοίτων των λυκείων που θέλουν να ασχοληθούν με τεχνικά επαγγέλματα και κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα νομίζω ότι κάνουν τα ΙΕΚ.
Η δημιουργία μίας ακόμα βαθμίδας μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αφενός απορροφά πόρους για το όλο εγχείρημα και αφετέρου δεν επιτελεί κάποιον σκοπό.Αν υπάρχουν οι πόροι αυτοί στο Υπουργείο, για το οποίο είστε και αρμόδιος να απαντήσετε λόγω της ιδιότητάς σας, θα μπορούσαν αυτοί οι πόροι να δοθούν στις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης δημιουργώντας νέες ευκαιρίες για πολιστική, κοινωνική, περιβαλλοντική και εν γένει επιστημονική δράση μέσα στα σχολεία.Θυμάμαι συγκεκριμμένα, όταν πήγα στην Γερμανία να σπουδάσω χημικός μηχανικός δεν ήξερα πως να πιάσω τα διάφορα απλά γυαλικά χημείου γιατί απλά δεν είχαμε χημείο στο λύκειο,ενώ οι συνάδελφοί μου οι γερμανοί τα είχαν ήδη διδαχθεί από το λύκειο.30 χρόνια μετά και τα λύκεια δεν έχουν χημεία για παράδειγμα, δεν έχχουν εργαστήρια φυσικης, δεν έχουν εργαστήρια βιολογίας, δεν έχουν και τι δεν έχουν.Αυτά ήμουν νιός και γέρασα θυμάμαι να τα ζητάμε από τις εκάστοτε κυβερνήσεις ως μαθητές, πράγματα που ακόμα και σήμερα αποτελούν άπιαστο όνειρο για τα ελληνόπουλα.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω που βοηθάει η στείρα γνώση και παπαγαλία, που βοηθάει το κυνήγι του βαθμού, όταν σήμερα χρειαζόμαστε ανθρώπους με κριτική σκέψη. Γιατί για παράδειγμα να μάθει το παιδί να λύνει 1000 ασκήσεις φυσικής, όταν δεν έχει καταλάβει την φυσική υπόσταση των ζητούμενων και των αποτελεσμάτων; γιατί αντίστοιχα να λύσει άλλες τόσες ασκήσεις μαθηματικών μαθαίνοντας απλά τον τρόπο; γιατί να μάθει παπαγαλία την ιστορία και τέλος γιατί να μην ξέρει ορθογραφία.
Γιατί να μην δώσουμε στο νέο άνθρωπο που έχει όρεξη για να αναπτύξει τις ικανότητές του- και άμα του δώσουμε ευκαιρίες όλοι οι άνθρωποι έχουν ικανότητες- μέσα από ένα σχολείο διαδραστικό, ένα σχολείο σύγχρονο, ένα σχχολείο που θα βοηθά τον μαθητή στην ανάπτυξη της πρωτοβουλίας και της κριτικής σκέψης.
Δεν καταλαβαίνω γιατί όλη αυτή συζήτηση, η οποία μάλιστα ξεκινά από πανεπιστημιακό δάσκαλο και μέλος της Κυβέρνησης,και όχι μία συζήτηση για το παιδεία χρειαζόμαστε και τι παιδεία θέλουμε.
Αν υπάρχουν τα κονδύλια δώστε τα για την ανάπτυξη του σύγχρονου δημοτικού, γυμανσίου και λυκείου. Αν πάλι δεν υπάρχουν κονδύλια τότε προς τι αυτή η συζήτηση;
Τέλος δεν έχω καταλάβει αν αποτελεί πρότση κυβερνητική ή απλά πρόταση ενός ανθρώπου στο δικό του blog.Γιατί πέρα από όλα τα άλλα είστε σήμερα Υφυπουργός Παιδείας. Αρα αν αποτελεί πρόταση της Κυβέρνησης να δούμε το υπό διαβούλευση Σχέδιο νόμου στο opengov. Διαφορετικά επιτέψτε μου κύριε Υφυπουργέ κατά την ταπεινή μου άποψη σφάλατε.Σφάλατε όχι ως πανεπιστημιάκός δάσκαλος ή ως άνθρωπος που εκφράζει τις απόψεις του-καλά κάνατε σε αυτό το σημείο- αλλά για την χρονική στιγμή που τις εκφράσατε ως Υφυπουργός.
Σχόλιο by Αποστόλης Μουστάκης — 01/03/2010 @ 18:44
Το 1 δισ για την παιδεία πού είναι;
Σχόλιο by ςερ — 02/03/2010 @ 15:15
Κύριοι, η Κυβέρνηση κάθε φορά κάνει κάτι για να αποπροσανατολίζει, με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει ίσως, να ξεφεύγει η σκέψη του κάθε πολίτη από τα πιο σημαντικά πραγματικά προβλήματα του τόπου, η φτώχεια, η ανεργία, τα διάφορα κοινωνικά προβλήματα, κ.α.. Φυσικά και αυτά είναι προβλήματα, αλλά το κάνει επίτηδες σε καιρούς κρίσης για «κουκούλωμα» άλλων υποθέσεων. Συμφωνώ να Παραμείνει «η βάση του 10» για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.), δηλαδή τα Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.), βλέπε Νόμο 3549/2007, αν και αυτό το μέτρο δεν είναι ότι πιο καλό. Ο μαθητής του 19 στις εισαγωγικές, πλέον φοιτητής αν παρατήσει το διάβασμα (που συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις), το πιο πιθανόν είναι να μην τελειώσει τις σπουδές του ποτέ ή να αργήσει πάρα πολύ, ενώ ο μαθητής που θα «πιάσει» έστω και 8 στις εισαγωγικές και μετά μέσα στην σχολή του και θα προσπαθήσει αρκετά με πολύ και σωστό διάβασμα μπορεί και να αριστεύσει (που συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις). Η δική μου η γνώμη είναι ότι κάποιο μέτρο θα πρέπει να υπάρχει, έστω και «η βάση του 8» , αν και καλύτερα θα ήταν να είναι «η βάση του 10». Όμως και χωρίς εισαγωγικές μπορεί να γίνει το ζητούμενο, όποιος προσπαθήσει αρκετά με σωστό διάβασμα και σκέψη, τότε θα τα καταφέρει. Επίσης, τα μόρια των εισαγωγικών εξετάσεων είναι ένα «μέτρο μορίων» που σε πολλές περιπτώσεις είναι μεγάλη «φούσκα» για διάφορες σχολές, οι εξετάσεις εντός των σχολών είναι αυτές που σε κρίνουν ικανό για την συγκεκριμένη επιστήμη, όχι οι «βάσεις εισαγωγής». Φυσικά, καλό είναι να υπάρχει κάποιο «όριο-βάση» εισαγωγής, αν και οι περισσότερες χώρες κατάργησαν τις εισαγωγικές και υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Όποιος μπορεί και θέλει να γίνει κάτι τα καταφέρνει, διαφορετικά τα παρατάει και ψάχνετε για κάτι διαφορετικό.
Σχόλιο by Theodoros Theodorou — 17/04/2010 @ 16:02
Μόνο τα Πανεπιστήμια και όχι τα ΤΕΙ αναγνωρίζει ως ΑΕΙ το υπ. Παιδείας στο Πολυνομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή
Τρίτη, 27 Απρίλιος 2010 12:25
Ρεπορτάζ:esos.gr
Οι συντάκτες του πολυνομοσχεδίου ή έχουν άγνοια (άσχετοι) ότι τα ΤΕΙ είναι ΑΕΙ ή από κεκτημένη ταχύτητα (που δεν το νομίζω) χαρακτηρίζουν ως ΑΕΙ μόνο τα Πανεπιστήμια και όχι και τα ΤΕΙ.
Διαβάστε παρακάτω τον διαχωρισμό που κάνει το υπ. Παιδείας των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ (Ενώ τα Τ.Ε.Ι είναι Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, βλέπε Νόμο 3549/2007):
Άρθρο 36 Θέματα των Ειδικών Λογαριασμών Κονδυλίων Έρευνας των Α.Ε.Ι.
1. Στην υπ’ αριθμ. 679/1996 κοινή υπουργική απόφαση
«Τροποποίηση και αντικατάσταση της υπ’ αριθμ. Β1/819 απόφασης «Σύσταση Ειδικών Λογαριασμών για τη χρηματοδότηση Ερευνητικών Έργων και σχετικών Υπηρεσιών ή δραστηριοτήτων που εκτελούνται στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ή Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Χώρας»» (Β΄ 826), όπως κυρώθηκε με το άρθρο 36 του ν. 3794/2009 (Α΄ 156), επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:
Άρθρο 37
Λοιπά θέματα των Α.Ε.Ι.
1. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2α του άρθρου 2 του ν. 2083/1992
αντικαθίσταται ως εξής: «Στη Σύγκλητο συμμετέχουν επίσης και εκπρόσωποι των μελών Δ.Ε.Π. σε αριθμό ίσο προς το ένα τρίτο (1/3) των τμημάτων του
πανεπιστημίου, ο οποίος δεν μπορεί να είναι μικρότερος του έξι (6) ούτε όμως
μεγαλύτερος από τον αριθμό των τμημάτων του πανεπιστημίου.» Το τέταρτο
εδάφιο της ίδιας παραγράφου αντικαθίσταται ως εξής: «Οι εκπρόσωποι των
μελών Δ.Ε.Π. ορίζονται από το σύνολο των μελών Δ.Ε.Π. κάθε τμήματος, τα
οποία καλούνται προς τούτο σε ειδική συνεδρίαση, εκ περιτροπής κατ’ έτος, με σειρά την οποία καθορίζει ο πρύτανης ανά τμήμα και βαθμίδα, ώστε κατά τη διάρκεια της θητείας να υπάρχει εκπροσώπηση κάθε τμήματος και κάθε
βαθμίδας τουλάχιστον μία φορά.»
2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται
αναλόγως και στα Τ.Ε.Ι.
Σχόλιο by Theodorou Theodoros — 27/04/2010 @ 16:40